Του Νίκου Αρτινού
Ο Τομ Λάντλοου είναι ένας διεφθαρμένος αστυνομικός που τα βάζει με πρώην συναδέρφους του, επίσης διεφθαρμένους, όταν αντιλαμβάνεται ότι τον προορίζουν, ως εξιλαστήριο θύμα, για να καλύψουν τις δικές τους παρανομίες.
Συναρπαστική, υπέρ-βίαιη αστυνομική περιπέτεια με εντυπωσιακές αναμετρήσεις, λεπτομερή σκιαγράφηση χαρακτήρων, σφιχτοδεμένη πλοκή, συνοχή, σαφήνεια και πρωτοτυπία τόσο στην απόδοση της κινηματογράφησης όσο και στα μηνύματα που περνάει στους θεατές. Η ιστορία αφορά την αστυνομική διαφθορά, η οποία στο φιλμ αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο. Ο Κιάνου Ριβς είναι το «τσοπανόσκυλο» της διαφθοράς. Είναι ο μπάτσος που προστατεύει το μαντρί από τους λύκους και κρατάει το κοπάδι ασφαλές. Ενίοτε, όμως, γίνεται και ο ίδιος λύκος και μάλιστα το πρωτοπαλίκαρο του αρχηγού της αγέλης των διεφθαρμένων, τον οποίο υποδύεται ο εντυπωσιακός Φόρεστ Γουίτακερ (Ο Τελευταίος Βασιλιάς της Σκωτίας). Δεν μπορείτε να φανταστείτε το μέγεθος της σήψης. Έχει μολύνει τους πάντες και τα πάντα: τα πρόβατα, τα τσοπανόσκυλα, τους ποιμένες. Ο Κιάνου Ριβς είναι το πιο τρομερό τσοπανόσκυλο και είναι αυτός που είναι απαραίτητος για να συντηρηθεί το μαντρί της διαφθοράς. Αν έχεις ένα καλό τσοπανόσκυλο, το κοπάδι (οι πολίτες) είναι ασφαλές και έτσι ο ποιμένας (το σύστημα) μπορεί να το «αρμέξει» για τα καλά. Ο Τομ Λάντλοου είναι σαν τον Νίο του «The Matrix»: είναι χαρισματικός, πιστός, φοβερός μαχητής και ξεκινά με τις καλύτερες προθέσεις. Στην τριλογία του «The Matrix» ο Κιάνου Ριβς στον ρόλο του Νίο αρχικά ξεκίνησε να γκρεμίσει έναν κόσμο ομαδικής ψευδαίσθησης και τελικά κατέληξε να θυσιαστεί για να τον συντηρήσει. Η ειρωνεία είναι ότι το ίδιο κάνει και ο Τομ Λάντλοου ένας χαρακτήρας που είναι απαραίτητος για να συντηρηθεί το βρώμικο status quo που υπάρχει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής πυραμίδας, και όχι μόνο στο αστυνομικό σώμα.
Όταν ο αστυνομικός Κιάνου Ριβς αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί μέρος του προβλήματος, «ξυπνάει», αποφασίζει να καθαρίσει την βρωμιά και είναι όπως πάντα αποτελεσματικός. Μόνο που η βρωμιά δεν φεύγει εύκολα. Στην σεκάνς της τελικής αναμέτρησης ο Φόρεστ Γουίτακερ του λέει ότι μπάτσοι σαν και αυτόν είναι υπέρ-πολύτιμοι για την συντήρηση του συστήματος. Όταν ο Ριβς τον ρωτάει «Γιατί πρέπει να είμαστε βρώμικοι; Γιατί δεν συλλαμβάνουμε απλά τους κακούς;», ο Γουίτακερ του απαντά: «Γιατί είμαστε όλοι κακοί!». Σ’ αυτήν ακριβώς τη φράση εντοπίζεται η κεντρική ιδέα της ταινίας. Το φιλμ απλά επιβεβαιώνει με βίαιο, ψυχρό και σαδιστικό τρόπο την σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Δεν υπάρχουν άνθρωποι που να τηρούν κατά γράμμα το νόμο. Λίγο πολύ όλοι έχουμε παρανομήσει.
Η ατμόσφαιρα στην ταινία του Ντέιβιντ Άγιερ είναι νοσηρή και βουτηγμένη σε έναν ωμό ρεαλισμό που είναι τυπωμένος σε κάθε πλάνο και, κυρίως, στις αιματηρές σκηνές δράσης. Ο Άγερ σκηνοθετεί το φιλμ ακολουθώντας πιστά τους κώδικες των μοντέρνων αστυνομικών ταινιών, ενώ οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται με μέτρο και πληρότητα. Εντυπωσιακή κινηματογράφηση, δυνατό soundtrack, γρήγορες εναλλαγές πλάνων σε ένα φιλμ που στηρίζεται σε ιστορία του σπουδαίου συγγραφέα Τζέιμς Ελρόι (“Η Μαύρη Ντάλια”, “Λος Άντζελες Εμπιστευτικό”).
Ο Κιάνου Ριβς «σμιλεύει» τον χαρακτήρα του με την φασίζουσα διαλεκτική του Κλιντ Ίστγουντ στον Βρώμικο Χάρι, την τρέλα του Μελ Γκίμπσον στο Φονικό Όπλο, την παράνοια του Ρέι Λιότα στο Narc και την τυφλή υπακοή του Κερτ Ράσελ στο Dark Blue (εδώ ο Ντέιβιντ Άγερ έγραψε το σενάριο). Αυτός που κλέβει όμως την παράσταση είναι ο Φόρεστ Γουίτακερ ο οποίος στον ρόλο του διεφθαρμένου αρχηγού του Τμήματος Ηθών δίνει μια σεξπιρικών διαστάσεων ερμηνεία ενώ δυνατές είναι και οι παρουσίες των Χιου Λόρι (ο γνωστός από την τηλεόραση Δρ. Χάουζ) και Κρις Έβανς (Captain America) στους δεύτερους ρόλους.
Η Εξουσία της Νύχτας (Street Kings, 2008)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Άγιερ
Ηθοποιοί: Κιάνου Ριβς, Φόρεστ Γουίτακερ,Κρις Έβανς, Χιου Λόρι
Διάρκεια: 109΄