Το Παιχνίδι του Καλαμαριού ξετρελαίνει τον κόσμο με τη συναρπαστική του ιστορία για απεγνωσμένους ανθρώπους που δηλώνουν συμμετοχή σε ένα μυστηριώδες παιχνίδι για παιδιά με την ελπίδα να κερδίσουν ένα μεγάλο χρηματικό έπαθλο. Παρόλο που η σειρά φαίνεται πως αγαπήθηκε αμέσως, το δημιουργικό της ταξίδι υπήρξε μακρύ και δύσκολο για τον δημιουργό και σκηνοθέτη της σειράς Χουάνγκ Ντονγκ-χιουκ. Δείτε εδώ από το παρασκήνιο πώς ζωντάνεψε το Παιχνίδι του Καλαμαριού.
Η αρχή
Ο σκηνοθέτης Χουάνγκ Ντονγκ-χιουκ συνέλαβε αρχικά την ιδέα και ξεκίνησε να γράφει το 2008. Όπως δηλώνει: “Το 2008 σηματοδοτεί τη χρονιά αμέσως μετά το ντεμπούτο μου. Ήταν η χρονιά που πήγαινα συχνά σε μαγαζιά με βιβλία κόμικ. Διαβάζοντας λοιπόν πολλά κόμικ, σκέφτηκα να γράψω κάτι σαν μια ιστορία βιβλίου κόμικ στην Κορέα και ολοκλήρωσα το σενάριο το 2009”. Ως σκηνοθέτης ταινιών, ο Χουάνγκ Ντονγκ-χιουκ είχε αρχικά στο μυαλό του να γυρίσει το Παιχνίδι του Καλαμαριού με τη μορφή ταινίας.
Ένα δύσκολο ταξίδι
Παρόλο που ολοκλήρωσε το αρχικό σενάριο για το Παιχνίδι του Καλαμαριού το 2009, ο Χουάνγκ Ντονγκ-χιουκ έπρεπε να αναβάλει την υλοποίηση της ιδέας για να ασχοληθεί με τις επιτυχημένες του ταινίες Silenced (2011), Miss Granny (2014) και The Fortress (2017) προτού μπορέσει να δημιουργήσει τη σειρά. Ο σκηνοθέτης αποκάλυψε: “Εκείνη τη στιγμή, έμοιαζε πρωτόγνωρο και βίαιο. Κάποιοι θεωρούσαν ότι ήταν κάπως σύνθετο και αντιεμπορικό. Δεν μπορούσα να βρω επαρκή χρηματοδότηση και το κάστινγκ δεν ήταν εύκολο. Ασχολήθηκα για περίπου έναν χρόνο, αλλά μετά αναγκάστηκα να το βάλω στην άκρη”.
Σχεδόν 10 χρόνια μετά
Σχεδόν 10 χρόνια μετά τη σύλληψη της ιδέας για τη σειρά Το Παιχνίδι του Καλαμαριού, ο Χουάνγκ Ντονγκ-χιουκ ήταν επιτέλους σε θέση να την υλοποιήσει και άρχισε να την ετοιμάζει. Όπως μας είπε: “Χάρη στο Netflix, δεν υπήρχαν περιορισμοί και είχα τη δημιουργική ελευθερία να εργαστώ όπως ήθελα”. Με αφορμή αυτήν την ευκαιρία, ο σκηνοθέτης εμπλούτισε την ιστορία του και της έδωσε διαστάσεις σειράς, καθηλώνοντας πλέον ένα παγκόσμιο κοινό.
Η πρόθεση πίσω από την τέχνη
Μία από τις πιο αξιοσημείωτες πτυχές της σειράς είναι η μοναδική, πολύχρωμη αισθητική της που την κάνει ξεχωριστή σε σχέση με άλλες ιστορίες επιβίωσης. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τσε Κιουνγκ-σαν δήλωσε: “Δημιουργήσαμε τις τοποθεσίες και τα σκηνικά με σκοπό να κάνουμε τους θεατές να σκεφτούν μαζί μας τις προθέσεις που ενέχει το Παιχνίδι του Καλαμαριού “. Τα επιβλητικά σκηνικά και τα ζωηρά χρώματα μεταφέρουν τους θεατές σε έναν ρεαλιστικό αλλά και φανταστικό κόσμο.
Απλά παιχνίδια για παιδιά
Ο σκηνοθέτης Χουάνγκ Ντονγκ-χιουκ επέλεξε σκόπιμα παιδικά παιχνίδια που όλοι γνωρίζουν και μπορούν εύκολα να κατανοήσουν. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες πίσω από κάθε παιχνίδι δείχνουν πόσο πολύ σχεδιάστηκε ο κάθε γύρος. Για παράδειγμα, το πρώτο παιχνίδι ονομάζεται “Κόκκινο Φως, Πράσινο Φως”, το οποίο λογικά οι περισσότεροι γνωρίζουν. Το ρομπότ έχει τη μορφή ενός κοριτσιού από παιδικά βιβλία, γεγονός που κάνει τη σκηνή ακόμα πιο σοκαριστική αφού η χαρά που νιώθουν τα παιδιά αποκτά διαστάσεις ενός ψυχοφθόρου αγώνα επιβίωσης.
Απόδοση ρεαλιστικών συναισθημάτων
Τα τεράστια σκηνικά βοήθησαν τους ηθοποιούς να αποδώσουν ρεαλιστικά συναισθήματα. Ο σκηνοθέτης Χουάνγκ Ντονγκ-χιουκ δήλωσε: “Προσπάθησα να δημιουργήσω την ατμόσφαιρα μιας αληθινής παιδικής χαράς έτσι ώστε οι ηθοποιοί να νιώσουν ότι όντως κάτι κάνουν εκεί. Αυτού του είδους τα σκηνικά, κατά τη γνώμη μου, επιτρέπουν στους ηθοποιούς να δώσουν ερμηνείες που αποπνέουν μια αίσθηση πραγματικότητας”. Η αντιπαράθεση μιας επιτακτικής ανάγκης για επιβίωση με φόντο μια αθώα παιδική χαρά είναι εντυπωσιάζει πολύ και συγκινεί.
Δημιουργία νοσταλγίας
Ένα από τα σκηνικά που χρειάστηκε τον περισσότερο χρόνο για να δημιουργηθεί ήταν η ανακατασκευή των τυπικών δρόμων από τις γειτονιές της Κορέας το ’70 και το ’80. Ο ηθοποιός Παρκ Χάε-σου σχολίασε: “Η παιδική χαρά έμοιαζε πολύ αληθινή, όπως ήταν τα πραγματικά σοκάκια στο παρελθόν. Ένιωθες ότι βρίσκεσαι μπροστά από αληθινά σπίτια του παρελθόντος. Νιώσαμε μια παράξενη νοσταλγία και μια περίεργη ένταση”. Ο ηθοποιός Χέο Σανγκ-τάε εγκωμίασε επίσης την καλλιτεχνική ομάδα για τη σχολαστικότητά της ορμώμενος από το χώμα που υπήρχε σε διάφορα σημεία των δρόμων.
Μια παγκόσμια και κορεάτικη σειρά
Όλες αυτές οι πτυχές μαζί δημιουργούν μια ιστορία που είναι τόσο παγκόσμια όσο και κορεάτικη. Τα περισσότερα παιχνίδια για παιδιά είναι ευρέως διαδεδομένα, ενώ κάποια από αυτά είναι γνωστά μόνο στην Κορέα. Τα ανθρώπινα συναισθήματα και οι δυσκολίες που βιώνουν οι ήρωες θα συγκινήσουν πολλούς ανθρώπους ανεξαρτήτως της καταγωγής τους. Ο σκηνοθέτης Χουάνγκ Ντονγκ-χιουκ σχολίασε: “Ως παιχνίδι επιβίωσης, ψυχαγωγεί αλλά και θυμίζει ανθρώπινο δράμα”.
Ένα εύστοχο μήνυμα
Η σειρά μελετά την ανθρώπινη φύση και το πώς αλλάζουμε από παιδιά σε ενήλικες, παρουσιάζοντας ενήλικες να θυμούνται και να παίζουν παιδικά παιχνίδια. Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Χουάνγκ Ντονγκ-χιουκ: “Ήθελα να γράψω μια ιστορία που να είναι μια αλληγορία ή ένας μύθος για τη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία, να αναπαριστά έναν ακραίο ανταγωνισμό, όπως τον ακραίο ανταγωνισμό στη ζωή”. Δεν είναι όμως όλα θλιβερά. Όπως βλέπουμε, οι ήρωες διατηρούν την ανθρωπιά και την ελπίδα τους. Το σχόλιο για την ανθρώπινη φύση και την κοινωνία μάς βάζει σίγουρα σε σκέψεις.
Για περισσότερες παρασκηνιακές λεπτομέρειες, δείτε τη μικρού μήκους ταινία: