Η κηδεία της πρωτοπόρου σκηνοθέτιδος της γαλλικής Νουβέλ Βαγκ, η οποία πέθανε τη νύκτα της Πέμπτης σε ηλικία 90 ετών, θα τελεστεί την Τρίτη. Την ίδια ημέρα η Κινηματοθήκη θα αποτίσει φόρο τιμής σε μια «ασύγκριτη φίλη», όπως ανέφερε σε σημερινή ανακοίνωσή της.
Γυναίκα με πεποιθήσεις που δημιούργησε ένα πρωτότυπο έργο, συχνά πρωτοποριακό, στο σύνορο ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και τη μυθοπλασία, η Ανιές Βαρντά ήταν η δημιουργός ταινιών όπως οι «Κλειώ από τις 5 ως τις 7» (1962), «Δίχως στέγη, δίχως νόμο» (1985), «Les Glaneurs et la Glaneuse» (2000), «Οι παραλίες της Ανιές» (2009) ή «Πρόσωπα και Ιστορίες» (2017).
Βραβευθείσα με τον Χρυσό Λέοντα στη Βενετία το 1985 για το «Δίχως στέγη, δίχως νόμο» και με το Σεζάρ καλύτερου ντοκιμαντέρ το 2009 για τις «Παραλίες της Ανιές», η Ανιές (το πραγματικό της όνομα ήταν Αρλέτ) Βαρντά, γεννημένη στις 30 Μαΐου στη συνοικία Ιξέλ των Βρυξελλών, από μητέρα Γαλλίδα και Έλληνα πατέρα, αφήνει πίσω της ένα ονειρικό, ανθρωπιστικό, ριζοσπαστικό έργο ταυτόχρονα καπριτσιόζικο και διασκεδαστικό.
Είχε λάβει σειρά γαλλικών κινηματογραφικών βραβείων, ένα τιμητικό Σεζάρ το 2001, έναν τιμητικό Φοίνικα από το Φεστιβάλ των Κανών το 2015, αλλά και ένα αμερικανικό, ένα τιμητικό Όσκαρ το 2017 για το σύνολο της σταδιοδρομίας της.
Σύντροφος του κινηματογραφιστή Ζακ Ντεμί από το 1962 μέχρι τον θάνατό του το 1990, μαχητική φεμινίστρια, που ηγήθηκε μαζί με την ηθοποιό Κέιτ Μπλάνσετ μιας πορείας των γυναικών για την ισότητα στο τελευταίο Φεστιβάλ των Κανών, ήταν επίσης μια σκηνοθέτις που έστρεφε συχνά τον φακό της στην τύχη εκείνων που έχουν αφεθεί στο περιθώριο της κοινωνίας.
Φωτογράφος, εικαστική καλλιτέχνις, η Ανιές Βαρντά, που γύρισε την πρώτη ταινία της ως σκηνοθέτις το 1954, την ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους «La Pointe courte», είχε παρουσιάσει τον Φεβρουάριο στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου το τελευταίο της ντοκιμαντέρ «Η Βαρντά από την Ανιές», που μεταδόθηκε πρόσφατα από το γαλλογερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο Arte.