Γράφει ο Νίκος Αλέτρας
Οι εξελίξεις της πανδημίας είναι ανατρεπτικές σε ότι αφορά τη διαδικασία της ζωής στον πλανήτη. Οι ρουτίνες και οι βεβαιότητες φαντάζουν πλέον ένα σενάριο ουτοπικής φαντασίας και η εντροπία της νέας εποχής βρίσκεται στα πρώτα μέτρα μιας μεγάλης διαδρομής που θα οδηγήσει σε μια νέα τάξη (ή μια νέα κανονικότητα, αν προτιμάτε). Στο σινεμά και στο σταμάτημα της κινηματογραφικής παραγωγής (λόγω κορονοϊού), η νέα τάξη είναι προφανές ότι θα αγγίξει (με τρόπο καταστροφικό) το κομμάτι της διανομής και της προβολής.
Η επόμενη μέρα της νέας κανονικότητας οδηγεί με ταχύτητα στην σταδιακή εξαφάνιση της κινηματογραφικής αίθουσας. Η μεγάλη οθόνη (big screen) θα χάσει κατά κράτος από την κινητή ή μικρή οθόνη (mobile/small screen) κάτι που θα γινόταν ούτως ή άλλως. Η κουλτούρα της θέασης οδηγήθηκε σε άλλες συμπεριφορές και συνήθειες με την ανάπτυξη των smartphones και τις εμφανείς προτιμήσεις των θεατών στο streaming, κάτι που ενσωματώνει άριστα τις ανάγκες της κινηματογραφικής βιομηχανίας να ελαχιστοποιήσει τα έξοδα διανομής και προβολής.
Είναι γεγονός ότι η κρίση του κορονοϊού επιτάχυνε τις εξελίξεις, και πάνω σ’ αυτό θα τολμήσω μια πρόβλεψη: όχι, οι κινηματογραφικές αίθουσες δεν θα εξαφανιστούν πλήρως. Όμως αυτές οι ελάχιστες που θα μείνουν θα αποτελέσουν ένα ακριβό σπορ κινηματογραφικής θέασης. Στα επόμενα χρόνια οι ελάχιστες κινηματογραφικές αίθουσες θα αποτελούν είδος πολυτελείας, ένα είδος κυνικού ταξικού διαχωρισμού που θα μπορούν να το απολαύσουν μόνο οι πάρα πολύ πλούσιοι. Αυτό βέβαια εμπεριέχει μια απίστευτη ειρωνεία αν σκεφτεί κανείς πως το σινεμά στα πρώτα χρόνια της ιστορίας του λειτούργησε ως ένα οικονομικό μέσο υπερμαζικής διασκέδασης, απευθυνόμενο αποκλειστικά σε ανθρώπους της λαϊκής-εργατικής τάξης.
Η «μικρή οθόνη» των κινητών τηλεφώνων θα αποτελέσει το πεδίο κινηματογραφικής διασκέδασης της νέας τάξης των προλετάριων θεατών του (πολύ κοντινού) μέλλοντος ενώ η μεγάλη οθόνη των ελαχίστων κινηματογραφικών αιθουσών θα αποτελεί (για όσους μπορούν να πληρώσουν τα πανάκριβα εισιτήρια) δείγμα κοινωνικής ισχύος, πλούτου και πρεστίζ. Άλλωστε, αυτού του είδους η… «μαζική» σινεματική διασκέδαση ταιριάζει και με τις υγειονομικές οδηγίες: ναι στον συγχρωτισμό των λίγων που ξέρουν να τηρούν τις (ταξικές) αποστάσεις…