Βερολίνο, δεκαετία του ’70. Η νεαρή Αμερικανίδα χορεύτρια, Σούζι Μπάνον, πηγαίνει στη (διαιρεμένη) γερμανική πρωτεύουσα, προκειμένου να πάρει μέρος σε οντισιόν για την παγκοσμίου φήμης σχολή χορού «Helena Markos». Εκεί, κατορθώνει να εντυπωσιάσει την διάσημη χορογράφο της σχολής, τη Μαντάμ Μπανκ, ενώ όταν αρπάζει το ρόλο της κορυφαίας χορεύτριας, η Όλγα, η προκάτοχός της, συνθλίβεται ψυχολογικά και κατηγορεί ως μάγισσες τις γυναίκες διευθύντριες της σχολής. Καθώς οι πρόβες γίνονται ολοένα και πιο απαιτητικές προκειμένου να δοθεί μια τελευταία παράσταση με τη χορογραφία που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της σχολής, η Σούζι και η Μαντάμ Μπλανκ έρχονται υπερβολικά κοντά η μία στην άλλη. Εν τω μεταξύ, ένας περίεργος ψυχοθεραπευτής ο οποίος προσπαθεί να αποκαλύψει τα σκοτεινά μυστικά της «Helena Markos», στρατολογεί μια άλλη χορεύτρια και χρησιμοποιεί τη βοήθειά της, προκειμένου να φτάσει στα βάθη των κρυφών υπόγειων θαλάμων της σχολής, όπου παραμονεύουν φρικιαστικές ανακαλύψεις.
Σχετικά με την παραγωγή
«Το πρώτο πράγμα που τραβούσε την προσοχή σου ήταν το αίμα. Χυνόταν από το κομμένο κεφάλι της χορεύτριας κι έσταζε στο κορμί της σαν ένα υποχθόνιο κολιέ, ενώ τελικά μαζευόταν σε μια πορφυρή συλλογή, σαν λίμνη, όχι μακριά από τα δυο πόδια της, τα οποία βρίσκονταν στη χαρακτηριστική στάση en pointe. Πάνω από τη χορεύτρια, η αφίσα έγραφε “UN FILM DI DARIO ARGENTO”. Κι από κάτω, μόνο μία υποβλητική λέξη: “SUSPIRIA”». Ο Γκουαντανίνο είδε για πρώτη φορά την αφίσα του Suspiria σε ένα σινεμά κάπου στη βόρεια Ιταλία, όπου είχε σταλεί για καλοκαιρινή κατασκήνωση. Κάθε μέρα, τα παιδιά της κατασκήνωσης διέσχιζαν το εγκαταλελειμμένο χωριό Τσεσενάτικο και ήταν εκεί όπου ο μελλοντικός υποψήφιος για Όσκαρ είδε την έντονη αφίσα για την κλασική ταινία τρόμου του Αρτζέντο από το 1977, να κρέμεται μπροστά από έναν διαλυμένο κινηματογράφο. Του άφησε μια ανεξίτηλη εντύπωση. «Δεν γνώριζα περί τίνος επρόκειτο», θυμάται. «Δεν γνώριζα πως ο τίτλος ήταν λατινικός. Η εικόνα, όμως, ήταν τόσο δυνατή, που βυθίστηκε μέσα μου. Με αυτόν τον τρόπο ανακάλυψα τον Ντάριο Αρτζέντο και το Suspiria, κι έτσι σφυρηλατήθηκε μία από τις πρώτες μου ταυτότητες, τόσο ως σκηνοθέτη, όσο και ως ανθρώπου».
Για κάποια χρόνια ο Γκουαντανίνο δεν γνώριζε για το Suspiria τίποτε παραπάνω από την εντυπωσιακή αφίσα και το όνομα του σκηνοθέτη. Έως ότου, σε ηλικία 13ων ετών, έπεσε πάνω σε μια προβολή του Suspiria στην ιταλική κρατική τηλεόραση. Το φιλμ ήταν έτσι όπως το φανταζόταν κι ακόμα περισσότερα. «Ήμουν τρομοκρατημένος και ενθουσιασμένος από την τρελή αυθάδεια της ταινίας, τη φορμαλιστική της τόλμη, τη μουσική, την υποβλητική δύναμη του θέματος με τις μάγισσες. Η ταινία μου προκάλεσε τόσο τεράστια εντύπωση, ώστε το μόνο που σκεφτόμουνα ήταν, ‘’θέλω να την ξαναδώ. Θέλω να διαβάσω τα πάντα σχετικά με την ταινία’’.
Δεν πέρασε πολύ καιρός και ο Γκουαντανίνο άρχισε να φαντασιώνεται σχετικά με το πώς θα ξαναγύριζε ο ίδιος την ταινία. «Επηρεασμένος από την ταινία του Αρτζέντο, άρχισα να σκέφτομαι μια Suspiria που θα ήταν δική μου». Πλέον, ως επόμενη ταινία μετά την πιο φημισμένη ταινία της καριέρας του, το υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερου Φιλμ Να Με Φωνάζεις Με Τ’ Όνομά Σου, ο Γκουαντανίνο κατόρθωσε επιτέλους να μεταφέρει το παλιότερο κινηματογραφικό του όνειρο στην πραγματικότητα. Ένα βαθύτατα προσωπικό homage στην ταινία που τον συνεπήρε και τον ενέπνευσε από πολύ νεαρή ηλικία.
Η Τίλντα Σουίντον, μία από τις πρωταγωνίστριες της ταινίας και επί χρόνια συνεργάτρια του Γκουαντανίνο, λέει πως το νέο Suspiria είναι περισσότερο μια διασκευή παρά ένα ριμέικ. «Όπως γνωρίζουμε από τη μουσική, οι διασκευές πολύ συχνά ακούγονται εντελώς διαφορετικά από το αρχικό τραγούδι», λέει η ηθοποιός. «Η ώθηση να γίνει αυτή η ταινία προήλθε από μια βαθιά αγάπη για το ασύγκριτο κλασικό φιλμ του Αρτζέντο. Όλοι έχουμε μέσα μας αυτό το κάτι που μας εκτοξεύει δημιουργικά. Είμαι τόσο χαρούμενη για τον Λούκα που τελικά πραγματοποίησε αυτό που άρχισε να φαντάζεται πριν από τόσο πολλά χρόνια».
Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Ο Γκουαντανίνο ελπίζει πως η ταινία του θα έχει την ίδια επίδραση στους θεατές, που είχε η πρωτότυπη ταινία του Αρτζέντο στον ίδιο. «Θέλω οι άνθρωποι να δουν την ταινία και να επηρεαστούν από αυτήν σε ένα εντελώς ασυνείδητο επίπεδο», λέει ο Γκουαντανίνο. «Θέλω να σκεφτούν ποιοι είναι σε σχέση με τον τρόπο ανατροφής τους. Θέλω οι άνθρωποι να αναλογιστούν τη σχέση τους με τις μητέρες τους. Και θέλω να δουν την τεράστια δύναμη των γυναικών, οι οποίες είναι τόσο ισχυρές και γεμάτες θέληση. Δεν είναι θύματα οι γυναίκες. Είναι πολυσύνθετες, φανταστικές, ενοχλητικές, ατρόμητες και μερικές φορές κακές».
Κι αν τελικά η εκδοχή του Γκουαντανίνο δώσει έμπνευση σε νέους κινηματογραφιστές να επισκεφτούν και πάλι την ιστορία αυτής της μυστικιστικής σχολής χορού σε κάποιες δεκαετίες από τώρα, η Τίλντα Σουίντον είναι αναφανδόν υπέρ κάτι τέτοιου. «Δεν θα ήταν υπέροχο αν κάποια μέρα, κάποιος εμπνευστεί να σκεφτεί μια διασκευή αυτού που κάναμε εμείς;» αναρωτιέται. «Νομίζω πως αυτή είναι μια υπέροχη σκέψη».
Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη Λούκα Γκουαντανίνο
Ο Λούκα Γκουαντανίνο γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου του 1971 στο Παλέρμο της Σικελίας, στην Ιταλία. Σπούδασε λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Σαπιένζα της Ρώμης, στο τμήμα Ιστορίας και Κριτικής Κινηματογράφου, με μια διατριβή για τον Αμερικανό σκηνοθέτη Τζόναθαν Ντέμι. Το Suspiria είναι η έκτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας που σκηνοθετεί. Έχουν προηγηθεί οι ταινίες: The Protagonists (1999), Melissa P. (2005), Είμαι ο Έρωτας (Io Sono L’Amore, 2009), Κάτω Από Τον Ήλιο (A Bigger Splash, 2015) και Να Με Φωνάζεις Με Τ’ Όνομά Σου (Call Me by Your Name, 2017). Το Να Mε Φωνάζεις Με Τ’ Όνομά Σου ήταν υποψήφιο για τέσσερα Όσκαρ, ανάμεσά τους κι εκείνο Καλύτερης Ταινίας, κερδίζοντας τελικά το Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου. Τέσσερις ταινίες του έχουν λάβει μέρος στο Φεστιβάλ Βενετίας, μία στο Φεστιβάλ Βερολίνου και καμία στο Φεστιβάλ των Καννών. Στις τέσσερις ταινίες του που προβλήθηκαν στη Βενετία, πρωταγωνίστρια ήταν η Τίλντα Σουίντον. Οι δύο από τις έξι συνολικά ταινίες του είναι βασισμένες σε προηγούμενες ταινίες, χωρίς να αποτελούν ακριβώς ριμέικ. Και στις δύο αυτές ταινίες συμπρωταγωνιστούν οι Τίλντα Σουίντον και Ντακότα Τζόνσον. Προσεχώς, έχουν ανακοινωθεί δύο κινηματογραφικά σχέδια με τον Γκουαντανίνο ως σκηνοθέτη. Το ένα είναι το σίκουελ για το Να Με Φωνάζεις Με Τ’ Όνομά Σου και το άλλο είναι ένα παράδοξο σχέδιο κατά το οποίο η ταινία που θα γυρίσει βασίζεται ολόκληρη στο άλμπουμ του Μπομπ Ντίλαν «Blood on the Tracks»!
Suspiria
Σκηνοθεσία: Λούκα Γκουαντανίνο
Ηθοποιοί: Ντακότα Τζόνσον, Τίλντα Σουίντον, Κλόε Γκρέις Μόρετζ
Διάρκεια: 152′
Η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στους ελληνικούς κινηματογράφους την Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018