Γράφει ο Νικόλαος Αλέτρας
Το Hijack 1971 (2024) είναι μια συναρπαστική νοτιοκορεάτικη ταινία δράσης, σε σκηνοθεσία του Kim Sung-han, που συνδυάζει ιστορική ακρίβεια με δραματική ένταση, προσφέροντας μια αναπαράσταση της αληθινής ιστορίας της αεροπειρατείας που συνέβη το 1971. Η πλοκή της ταινίας επικεντρώνεται σε μια αεροπειρατεία σε μια πτήση της Korean Air με προορισμό τη Σεούλ, αντλώντας έμπνευση από το πραγματικό γεγονός της αεροπειρατείας του αεροσκάφους Fokker F27 Friendship 500. Ενώ η ταινία διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με τα πραγματικά γεγονότα, ενσωματώνει δραματοποιημένους χαρακτήρες και σκηνές για μια πιο κινηματογραφική εμπειρία, επιτρέποντας στο κοινό να βιώσει τόσο την ένταση της αεροπειρατείας όσο και το συναισθηματικό βάθος των χαρακτήρων.
Η ιστορία έχει ως κεντρικό χαρακτήρα τον Tae-in (Ha Jung-woo), έναν πρώην πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας, που απολύθηκε ατιμασμένος καθώς αρνήθηκε να υπακούσει σε μια αμφιλεγόμενη διαταγή κατάρριψης ενός εμπορικού αεροσκάφους σε κατάσταση αεροπειρατείας. Τώρα, ως εμπορικός πιλότος, ο Tae-in βρίσκεται αντιμέτωπος σε μια κατάσταση ζωής ή θανάτου όταν το αεροπλάνο του, με 51 επιβάτες, καταλαμβάνεται από τον Yong-dae (Yeo Jin-goo), έναν απελπισμένο και ψυχικά ασταθή άντρα με τραγικό παρελθόν. Η απαίτηση του Yong-dae είναι απλή αλλά τρομακτική: να κατευθύνουν το αεροπλάνο στη Βόρεια Κορέα. Καθώς η ένταση αυξάνεται, η ταινία ισορροπεί αριστοτεχνικά τη δράση της αεροπειρατείας με μια βαθύτερη εξερεύνηση της ανθρώπινης φύσης υπό ακραίες συνθήκες.
Η ερμηνεία του Ha Jung-woo στον ρόλο του Tae-in είναι λεπτομερής και ρεαλιστική. Αντί για έναν τυπικό ήρωα δράσης του Χόλιγουντ, ο Tae-in εμφανίζεται ως ένας ανθρώπινος και συναισθηματικός χαρακτήρας. Η πρωταρχική του ανησυχία είναι η ασφάλεια των επιβατών, και ο Ha φέρνει μια ήρεμη ένταση στον ρόλο, καθιστώντας τη γενναιότητα και την ανδρεία του χαρακτήρα αληθινή. Ο Yeo Jin-goo ενσαρκώνει τον Yong-dae, τον ανταγωνιστή της ταινίας. Πρόκειται για τον πρώτο του ρόλο ως κακός, και η ερμηνεία του ξεχωρίζει καθώς αποδίδει την ωμή απελπισία και αστάθεια ενός άντρα που αισθάνεται αδικημένος από την κοινωνία. Το παρελθόν του προσθέτει βάθος στα κίνητρά του, κάνοντάς τον έναν πιο συμπαθητικό κακό παρά έναν μονοδιάστατο χαρακτήρα.
Η σκηνοθετική ματιά του Kim Sung-han ξεχωρίζει στον τρόπο που διαχειρίζεται τις σχέσεις μεταξύ πιλότων, επιβατών και αεροπειρατή, δείχνοντας πώς αντιδρούν οι απλοί άνθρωποι σε εξαιρετικές καταστάσεις. Οπτικά, το Hijack 1971 χρησιμοποιεί έξυπνα το κλειστοφοβικό περιβάλλον του αεροπλάνου προς όφελός του. Ο περιορισμένος χώρος ενισχύει το αίσθημα του επείγοντος και του κινδύνου, με τον σκηνοθέτη Kim να αξιοποιεί πλήρως κοντινά πλάνα και λήψεις για να υπογραμμίσει τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Οι στιγμές δράσης είναι άψογα εκτελεσμένες, αλλά είναι οι πιο ήσυχες στιγμές τρόμου και αβεβαιότητας που πραγματικά ξεχωρίζουν.
Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα της ταινίας είναι η απεικόνιση των επιβατών. Κάθε χαρακτήρας, αν και περιορισμένος από άποψη χρόνου παρουσίας στην οθόνη, φαίνεται πλήρως ανεπτυγμένος. Από τον βετεράνο πιλότο Gyu-sik (Sung Dong-il) έως τη νεαρή και γενναία αεροσυνοδό Ok-soon (Chae Soo-bin), το σύνολο του καστ προσθέτει στην αυθεντικότητα της ταινίας. Αυτοί οι χαρακτήρες δεν είναι απλώς φιγούρες στο παρασκήνιο· συμβάλλουν στο συναισθηματικό βάρος της ιστορίας. Οι αντιδράσεις τους στην αεροπειρατεία—από τις στιγμές πανικού μέχρι την αθόρυβη αντίσταση—αντανακλούν το φάσμα της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε κρίσεις.
Βέβαια, ορισμένοι θεατές μπορεί να βρουν τον ρυθμό της ταινίας υπερβολικά αργό, ειδικά σε σύγκριση με άλλες ταινίες δράσης-θρίλερ. Η ένταση είναι περισσότερο ψυχολογική παρά σωματικής δράσης, και ενώ αυτό προσφέρει μια συναρπαστική εμπειρία για κάποιους, άλλοι μπορεί να νιώσουν ότι η ταινία στερείται τις εκρηκτικές σκηνές δράσης που θα περίμεναν. Επιπλέον, η επιλογή των παραγωγών να αποφύγουν την έντονη δραματοποίηση μπορεί να θεωρηθεί αμφιλεγόμενη. Από τη μία, προσδίδει έναν βαθμό ρεαλισμού, αλλά από την άλλη, μπορεί να αφήσει τους θεατές που προσδοκούν ένα πιο παραδοσιακό θρίλερ, ανικανοποίητους.
Όσον αφορά την ιστορική ακρίβεια των πραγματικών γεγονότων, το Hijack 1971 είναι άψογο. Παρότι ορισμένοι χαρακτήρες και γεγονότα έχουν επινοηθεί για δραματικούς σκοπούς, ο κεντρικός άξονας της ιστορίας παραμένει πιστός στο περιστατικό του 1971. Η ταινία δεν αποφεύγει τις πολιτικές νύξεις που συνδέονται με την αεροπειρατεία, αναφέροντας ξεκάθαρα τις τεταμένες σχέσεις μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας εκείνη την εποχή. Ωστόσο, αυτά τα πολιτικά στοιχεία δεν είναι το κεντρικό θέμα της ταινίας, γεγονός που μπορεί να εκπλήξει ορισμένους θεατές που θα περίμεναν έναν πιο προφανή πολιτικό σχολιασμό.
Συνοψίζοντας, η Hijack 1971 είναι ένα σκεπτόμενο δράμα-θρίλερ δράσης που δίνει προτεραιότητα στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και την αυθεντικότητα των συναισθημάτων έναντι της καταιγιστικής δράσης. Προσφέρει μια βαθιά ανθρώπινη προοπτική σε μια πραγματική τραγωδία, υπενθυμίζοντάς μας την ευθραυστότητα της ζωής και το θάρρος που απαιτείται για να αντιμετωπίσει κανείς εξαιρετικές συνθήκες πίεσης και έντασης. Προσωπικά θεωρώ ότι η ταινία αποτελεί μια συναρπαστική προσθήκη στο είδος των ταινιών βασισμένων σε αληθινά γεγονότα, με αξιομνημόνευτες ερμηνείες από τον Ha Jung-woo και τον Yeo Jin-goo.