Η ταινία Η Ευτυχία (Le Bonheur) της Ανιές Βαρντά. πρωτοπαρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1965 όπου και κέρδισε την Αργυρή Άρκτο, ενώ κέρδισε και το Βραβείο Louis Delluc ως η καλύτερη Γαλλική ταινία της χρονιάς.
Ο Φρανσουά ζει ευτυχισμένος με τη σύζυγο του Τερέζ και τα δύο τους παιδιά σε ένα εργατικό προάστιο του Παρισιού. Εκείνος είναι ξυλουργός και εκείνη μοδίστρα. Όταν ο Φρανσουά πάει σε μια άλλη πόλη για δουλειά γνωρίζει την Εμιλί, υπάλληλο ταχυδρομείου, και ξεκινάει μια σχέση μαζί της που θα φέρει δραματικές αλλαγές στην οικογενειακή του ζωή.
Η Ανιές Βαρντά, μετά την ασπρόμαυρη Κλεό από τις 5 στις 7, επέστρεψε με μια έντονα πολύχρωμη ταινία, πλαισιωμένη από τη μουσική του Μότσαρτ, με αναφορές στους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, αλλά και τον Ζαν Ρενουάρ, καθώς μια σκηνή από την ταινία του Πρόγευμα στη Χλόη (Le Dejeuner sur L’Herbe / Picnic on the Grass) εμφανίζεται να παίζει στην τηλεόραση μέσα στην ταινία. Βουτηγμένη στα καλοκαιρινά χρώματα με την παλέτα της να κινείται σταδιακά προς το μελαγχολικό Φθινόπωρο, η Βαρντά καταθέτει με μοναδικό τρόπο το δικό της στοχασμό πάνω στην έννοια του έρωτα, της πίστης και βέβαια της ίδιας της ευτυχίας, διαλύοντας μεθοδικά κάθε μελοδραματικό στερεότυπο. Ένας μοναδικός ύμνος στην ίδια τη ζωή, το απρόοπτο και το τυχαίο, και μια δημιουργία που παραμένει μοναδικά μοντέρνα με τον πιο αναπάντεχα τρόπο.
Σημείωμα της σκηνοθέτη Ανιές Βαρντά
«Φαντάστηκα ένα καλοκαιρινό ροδάκινο με τα τέλεια χρώματά του και μέσα του υπάρχει ένα σκουλήκι. Φαντάστηκα πίνακες του ιμπρεσιονισμού που μεταδίδουν μια αίσθηση μελαγχολίας παρόλο που απεικονίζουν καθημερινές ευτυχισμένες σκηνές. Άκουσα Μότσαρτ και σκέφτηκα την υπεροχή του θανάτου. Έγραψα το σενάριο γρήγορα, το γυρίσαμε γρήγορα, όπως το ζωντανό φως των καλοκαιριών που περνούν γρήγορα. Σε έναν κόσμο γεμάτο από προκατασκευασμένες εικόνες ευτυχίας, είναι ενδιαφέρον να διαλύεις τα κλισέ».
Η Ευτυχία παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην ψηφιακά αποκαταστημένη της μορφή που επιμελήθηκε η ίδια η Ανιές Βαρντά (πρεμιέρα Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019).