Του Νίκου Αρτινού
1873 στο Νέο Μεξικό. Ένας αμνησιακός μυστηριώδης ξένος φτάνει στην έρημη πόλη της Άφεσης. Ο ξένος φαίνεται να είναι επικίνδυνος, ενώ το μεταλλικό περικάρπιο που φορά στο αριστερό του χέρι εντείνει ακόμα πιο πολύ το μυστήριο της προέλευσής του. Στην πόλη της Άφεσης, οι κάτοικοι αναγκάζονται να ανέχονται την αυταρχική συμπεριφορά του Πέρσι Ντόλαραχαϊντ, γιου του σκληροτράχηλου συνταγματάρχη Ντόλαρχαϊντ. Καθώς ο αμνησιακός πιστολέρο αρχίζει να έχει εκλάμψεις μνήμης, η Άφεση δέχεται ιπτάμενη επίθεση. Σκάφη που πλοηγούνται από τερατώδεις μορφές επιτίθενται στην πόλη αρπάζοντας πολλούς από τους κατοίκους. Ο μυστηριώδης ξένος αρχίζει σταδιακά να θυμάται ποιος είναι και από πού κατάγεται, ενώ παράλληλα συνειδητοποιεί πως είναι ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει την πόλη να αντιμετωπίσει την εξωγήινη απειλή. Με τη βοήθεια της πανέμορφης Έλα, η οποία φαίνεται να ξέρει περισσότερα απ’ όσα δείχνει, οργανώνει έναν ετερόκλητο στρατό από φιλήσυχους πολίτες, επικίνδυνους κακοποιούς, Ινδιάνους Απάτσι, το συνταγματάρχη Ντόλαρχαϊντ και τους άνδρες του. Όλοι αυτοί παραμερίζουν τις διαφορές τους και συνεργάζονται για να εξουδετερώσουν τους τερατώδεις εχθρούς…
Ενδιαφέρον – αν και κοινότοπο – στην απόδοσή του, γενετικώς τροποποιημένο φιλμ που βασίζει την κωδικοποίησή του σε δύο δημοφιλή «καθαρόαιμα» κινηματογραφικά είδη. Στο γουέστερν και στην – War of the Worlds – ταινία επιστημονικής φαντασίας. Είναι ενδιαφέρουσα η ιδέα. Τι πιο συναρπαστικό να βλέπεις καουμπόιδες να τραβούν πιο γρήγορα το… φέιζερ από τα διαστημικά άλιεν. Οι αναμετρήσεις μεταξύ αλόγων και ιπτάμενων δίσκων – όσο και αν ακούγεται εξωφρενική ως ιδέα – είμαι σίγουρος πως κεντρίζουν την περιέργεια και την φαντασία των ανήσυχων θεατών. Αρκεί, βέβαια, η καταγραφή να μην παρεκτραπεί στα όρια του γκροτέσκ. Αλλά ακόμα και το γκροτέσκ μπορεί να είναι το ζητούμενο όταν αναφερόμαστε στα κινηματογραφικά υβρίδια. Είναι γεγονός ότι η αυστηρή περιχαράκωση των ειδολογικών κανόνων των δύο αυτών ειδών περιχαρακώνει – το ίδιο αυστηρά – και τους θεατές που θα τα παρακολουθήσουν. Δηλαδή, οι οπαδοί των γουέστερν δε δέχονται καμιά άλλου είδους ειδολογική παρέμβαση. Το ίδιο συμβαίνει και με τους θεατές των ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Όμως «ποτέ μη λες ποτέ». Άλλωστε το 1974, ο Μάικλ Κράιτον σκηνοθέτησε ένα από τα πιο συναρπαστικά κινηματογραφικά υβρίδια όλων των εποχών. Το Westworld ξεκίνησε ως ένα φουτουριστικό φιλμ για να καταλήξει σε ένα καθαρόαιμο γουέστερν με το Γιουλ Μπρίνερ να δίνει ίσως την πιο αξιομνημόνευτη ερμηνεία της καριέρας του, υποδυόμενος ένα ρομπότ πιστολέρο.
Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Τζον Φαβρό (Iron Man) φροντίζει να δώσει μια υποφερτή ειδολογική μετάλλαξη, που εκφράζεται από τον εύστοχο τίτλο της ταινίας: Cowboys and Aliens. To φιλμ βασίζεται σε ένα δημοφιλές κόμικ και περιέχει αρκετές καλογυρισμένες σκηνές δράσης (τόσο γουέστερν όσο και επιστημονικής φαντασίας). Ο Ντάνιελ Κρεγκ στο ρόλο του αμνησιακού πιστολέρο είναι απρόσμενα καλός, ενώ ο Χάρισον Φορντ στο ρόλο του σκληρού συνταγματάρχη Ντόλαρχαϊντ ενισχύει με επιτυχία τη γουέστερν ατμόσφαιρα της ταινίας. Πέρα από τους δύο σταρ και τις εφετζίδικες απεικονίσεις των εξωγήινων (οι φιγούρες τους θυμίζουν περιγραφές των αποτρόπαιων πλασμάτων του συγγραφέα Χάουαρντ Φίλιπς Λοβκραφτ), η απαράμιλλη ομορφιά της ηθοποιού Ολίβια Ουάιλντ («Tron Legacy») μένει περισσότερο στους θεατές, παρά η ενδιαφέρουσα απόπειρα κινηματογραφικής ειδολογικής μετάλλαξης…
Cowboys and Aliens (2011)
Σκηνοθεσία : Τζον Φαβρό
Ηθοποιοί: Ντάνιελ Κρεγκ, Χάρισον Φορντ, Ολίβια Ουάιλντ
Διάρκεια: 118΄