“Cherry”: μια περίτεχνη απόδοση ενός βίαιου straight νεαρού λευκού άντρα στην Αμερική του 2000…

Του

Έρχεται η στιγμή στη ζωή κάθε ανθρώπου όταν πρέπει να επιλέξει να απομακρυνθεί από απλώς ψυχαγωγικά πράγματα, όπως είναι οι ταινίες της Marvel, και να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα. Έφτασε λοιπόν η ώρα και για τους σκηνοθέτες αυτών των ταινιών να κάνουν το ίδιο. Και έτσι προέκυψε το Cherry (το οποίο έκανε πρεμιέρα στην AppleTV+ στις 12 Μαρτίου), η νέα συνεργασία μεταξύ των σκηνοθετών τού Marvel Universe, Anthony και Joe Russo, και του Spider-Man, Tom Holland. Η ταινία, η οποία είναι βασισμένη στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα τού Nico Walker, ασχολείται με τα δεινά του παρόντος και του πρόσφατου παρελθόντος τής Αμερικής: τους μάταιους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, και την κρίση του οπίου. Κάτι που σίγουρα απέχει πολύ από τη φανταστική μάχη εναντίον του Thanos.

To Cherry ακολουθεί τον ομώνυμο ήρωα καθώς αυτός μεταμορφώνεται από ευαίσθητο αλλά και αναξιόπιστο φοιτητή σε αποπροσανατολισμένο νοσηλευτή σταλμένο στο πεδίο της μάχης, και από εθισμένο στην ηρωίνη σε ληστή τράπεζας. Κάτι παρόμοιο με την πορεία του ίδιου του Walker, αν και δεν υπάρχει αμφιβολία πως πολλές καταστάσεις έχουν εξωραϊστεί σε αυτή την αφήγηση. Οι αδερφοί Russo, απαλλαγμένοι από την αυστηρή επιτήρηση τής Disney, επιδιώκουν την κομψότητα στο Cherry, με τον διαχωρισμό της αφήγησης σε κεφάλαια και με vintage αισθητική, με εκφραστικό voiceover και σύνθετα πλάνα. Το φιλμ είναι σχεδόν τόσο περίπλοκο όσο μια παραγωγή τής Marvel, παρά την αληθινή του υπόθεση και τους δυσοίωνους υπαινιγμούς για τα δεινά πολλών νεαρών Αμερικανών.

Υπάρχει, ίσως, ωραιοποίηση σε μεγάλο βαθμό, καθώς η ταινία αποτελεί μια προσπάθεια να δημιουργηθεί κάτι σπουδαίο, τολμηρό και επίκαιρο. Είναι συναρπαστικό να παρακολουθεί κανείς δημοφιλείς σκηνοθέτες να επιδιώκουν αίγλη και δόξα – όμως αυτή η περιέργεια και το ενδιαφέρον είναι τα μόνα που μας συνoδεύουν κατά τη διάρκεια των 140 λεπτών προβολής τού Cherry. Το φιλμ παρουσιάζει εναλλαγές όσον αφορά την εξέλιξη της πλοκής. Η ταινία ξεκινάει με εκρηκτικό τρόπο, σταδιακά μετατρέπεται σε μια δυσάρεστη απεικόνιση της ψυχολογικής και ηθικής εξέλιξης τού ήρωα, και καταλήγει σε ένα μελοδραματικό φινάλε. Είναι μια εξουθενωτική εμπειρία, αλλά ίσως όμως αυτό να είναι και το νόημα.

Διαβάστε   "Αγόρι Καταπίνει Σύμπαν": Η αθωότητα της νεότητας σμίγει με τη σκληρή πραγματικότητα του κόσμου των ενηλίκων στη νέα μίνι σειρά του Netflix

To Cherry είναι μια σπουδαία ιστορία, ή μάλλον χιλιάδες ιστορίες μαζί. Είναι μια ταινία που δημιουργήθηκε για τη γενιά των αντρών που ακόμη φοιτούσαν στο κολλέγιο όταν συνέβη η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, και έπειτα ενεπλάκησαν σε ένα κύμα ιμπεριαλισμού, και για τους νεαρούς άντρες τού σήμερα, οι οποίοι ίσως νιώθουν, αν όχι λιγότερο, το ίδιo εμπλεκόμενοι.

Ο Holland δεν παρεκτρέπεται της αποστολής του. Αναμφίβολα προσπαθεί να αποδείξει ο ίδιος κάτι, όμως κρατά σε μεγάλο βαθμό την προσωπική του επιδίωξη σε απόσταση. Καθώς ο Cherry οδεύει προς την καταστροφή, ο Holland αποφεύγει τις κλισέ ερμηνευτικές συνήθειες απεικόνισης του εθισμού. Ούτε παρουσιάζει τον – προ-πολέμου – Cherry ως άγγελο: υπάρχει ένα σκοτάδι που τον περιβάλλει ακόμη και τότε, ένα σημάδι της εντροπίας φανερό στη σωματικότητα του Holland.

Το κορίτσι, η μεγάλη αγάπη τού Cherry, η Emily, την οποία υποδύεται με δηκτικό τρόπο η Ciara Bravo, πρώην πρωταγωνήστρια της Nickelodeon, η οποία πραγματοποιεί την προσωπική της επανεκκίνηση. Το σενάριο των Jessica Goldberg and Angela Russo-Otstot προσδίδει σφαιρικότητα αλλά και ασάφεια στον χαρακτήρα τής Emily, η οποία όμως, στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας περιφέρεται ως ένα πνεύμα ανησυχίας και απώλειας. Το Cherry δεν αποτελεί μια ταινία που αφορά ή απευθύνεται σε γυναίκες, οι οποίες υποφέρουν από τις ίδιες δυνάμεις οι οποίες ταλαιπωρούν βάναυσα άντρες όπως ο Cherry. Οι ιστορίες τους θα πρέπει να περιμένουν κάποιο άλλο μεγαλόπνοο πρότζεκ από δημιουργούς superhero ταινιών.

Η δυναμικότητα της κεντρικής ιδέας τού Cherry – μια περίτεχνη απόδοση της προσωπικής ζωής ενός βίαιου straight νεαρού λευκού άντρα στην Αμερική του 2000 – μπορεί να προκαλέσει την αποστροφή κάποιων ανθρώπων. Όμως θα είναι η αντίδραση του βασικού του κοινού θετική; Ή θα την απορρίψει, ως άλλη μια Χολλυγουντιανή αποτυχία, άλλη μια υποκριτική απόπειρα κατανόησης της βαρύνουσας ματαιοδοξίας; Ίσως αποτελεί σημάδι των εποχών που αλλάζουν, το γεγονός πως μια ταινία, που περιστρέφεται γύρω από τόσο οικείους άξονες – ανδρισμός, πόλεμος, έγκλημα – μοιάζει σχεδόν, ως ένα προϊόν μιας άλλης εποχής, η οποία αναφέρεται, κατά έναν περίεργο τρόπο, στη δική μας.

Διαβάστε   «Τα παιδιά της χορωδίας»: ο καλός δάσκαλος είναι η άριστη μέθοδος!

Ορισμένες στιγμές κατά τη διάρκεια της ταινίας, το Cherry μοιάζει να είναι απλά ένα κυνικό πολεμικό φιλμ, το οποίο δημιουργήθηκε επειδή όλοι οι σπουδαίοι σκηνοθέτες χρειάζονται μια πολεμική ταινία στο βιογραφικό τους. Άλλες στιγμές στην ταινία – όταν ο Holland εκφράζει την απόγνωσή του για τις συνθήκες υπό τις οποίες βρίσκεται ο Cherry, και το πόσο απίστευτα νέος παραμένει κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα – το Cherry απογειώνεται και γίνεται σπουδαίο. Και ναι, αναδιαμορφώνει το προφίλ των δημιουργών του, φανερώνοντας πως έχουν περισσότερα στο μυαλό τους από το να σώσουν απλά τον κόσμο για άλλη μια φορά.

ΠΗΓΗ: vanityfair.com

 

Cherry (2021)

Σκηνοθεσία: Anthony and Joe Russo

Ηθοποιοί: Tom Holland, Ciara Bravo, Jack Reynor

Διάρκεια: 142′

Η ταινία είναι διαθέσιμη για streaming από την Apple TV+