Του Γιάννη Τοτονίδη
Το Αβεσό, μια μικρή και απομονωμένη πόλη των Ιταλικών Άλπεων, ετοιμάζεται να γιορτάσει σε δυο μέρες τη γέννηση του Χριστού. Στις πέντε το απόγευμα της προπαραμονής η 16χρονη Άννα Λου φεύγει από το σπίτι της, για να πάει στην εκκλησία της ιδιότυπης θρησκευτικής αδελφότητας που ανήκει, αλλά δε φτάνει ποτέ. Ο αινιγματικός αστυνομικός ερευνητής Βόγκελ καλείται για να εντοπίσει την κοπέλα και να εξιχνιάσει το μυστήριο που περιβάλλει την εξαφάνισή της. Βασικός ύποπτος φαίνεται να είναι ο καθηγητής Λόρι Μαρτίνι. Σύντομα όμως ο αστυνομικός συνειδητοποιεί, ότι άλλο το “φαίνεσθαι” και άλλο το “είναι”. Έχοντας για εχθρό τόσο το Χρόνο όσο και τα αδηφάγα ΜΜΕ που κατακλύζουν το μικρό ορεινό χωριό, o Βόγκελ επιλέγει να χρησιμοποιήσει ανορθόδοξες μεθόδους για να φωτίσει την αλήθεια. Αλλά, πόσο εύκολο είναι να συμβεί αυτό σε μία πόλη, όπου τα κίνητρα είναι δυσδιάκριτα, τα γεγονότα διαστρεβλώνονται και όλοι είναι πιθανοί ύποπτοι;
Η ανθρώπινη φυλή ψυχορραγεί
μέρα τη μέρα,
ώρα την ώρα,
λεπτό το λεπτό.
Ξεκληρισμένη,
κουρελιασμένη,
αρρωστημένη,
όσο ποτέ άλλοτε,
προσπαθεί μάταια να επιβιώσει.
Το τέλος πλανιέται στον αέρα
Δεν είναι και τόσο σύνηθες φαινόμενο ένας εξαιρετικά πετυχημένος συγγραφέας να φιλοδοξεί να μεταπηδήσει από τις πλούσιες σελίδες των βιβλίων του πίσω από την κάμερα, στο ρόλο του σκηνοθέτη. Ο ευπώλητος Ιταλός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και θρίλερ, Ντονάτο Καρίσι, με προϋπηρεσία σε θέατρο και τηλεόραση, τολμά αυτό το ριψοκίνδυνο βήμα επιλέγοντας να διασκευάσει το πολυμεταφρασμένο ομώνυμο βιβλίο του «La ragazza nella nebbia». Ο Καρίσι θέτει ως κυρίαρχο στοιχείο στην ταινία την ομίχλη, η οποία καλύπτει κυριολεκτικά το φυσικό τοπίο, αλλά και μεταφορικά, τη σκοτεινή υπόθεση της εξαφάνισης του κοριτσιού. Αν και πρωτάρης ως σκηνοθέτης, διακρίνεται από μεθοδικότητα στη δουλειά του, από επιβλητικότητα στην ατμόσφαιρα που κτίζει, στυλιζαρισμένη Φωτογραφία, αλλά τα όποια θετικά ψήγματα λυγίζουν από το βάρος της υπερβολής που εμβόλιμα διαποτίζει στην ιστορία του, προκειμένου να αποπροσανατολίσει τους θεατές.
Οι προθέσεις του όμως -δυστυχώς- δε συμπλέουν με το πομπώδες τελικό αποτέλεσμά του. Η πλοκή ξεδιπλώνεται μεν λεπτομερώς και προσεκτικά ανατρέποντας συχνά τις ισορροπίες, τα πρόσωπα που συνθέτουν τον κοινωνικοπολιτικό ιστό της τοπικής κοινωνίας ακροβατούν ανάμεσα στην Αθωότητα και την Ενοχή, την Ηθική και τον Αμοραλισμό συνθέτοντας ένα περιβάλλον τραγικότητας, τραγωδίας και εφιάλτη, αλλά όλα αυτά προβάλλονται άτεχνα, με έντονη φλυαρία, κουραστική σοβαροφάνεια και υπέρμετρη παρρησία. Με διαρκή flash back και σταριστική διάθεση ο Καρίσι, από τη μια κριτικάρει τα media, την εύπλαστη και εύθραυστη τοπική κοινωνία που καταπίνει αμάσητα όσα σερβίρουν προσεκτικά και επιλεκτικά οι μεγαλοδημοσιογράφοι, την απροθυμία των Αρχών για εμβάθυνση στο πρόβλημα που διχάζει όλη τη μικρή κοινότητα, αλλά, από την άλλη, κουράζει με το στυλ του, τα βαρετά κλισέ, την περιπλοκότητα της πλοκής, την ανατροπή για χάρη της ανατροπής που δεν πείθει και το ανεκδιήγητο φινάλε.
Η παρορμητική ματαιοδοξία του συγγραφέα-σκηνοθέτη τον τυφλώνει και δε βλέπει τα σεναριακά κενά που προκύπτουν στο φιλμικό σώμα, τα πολλά κοινότυπα τρικ που σερβίρει, το βραδυφλεγές κάψιμο των κινήτρων και του ενδιαφέροντος περί του “ποιος είναι ο δολοφόνος” και -τελικά- τη σταδιακή μείωση της αγωνίας που μετατρέπεται σε ανυπομονησία ολοκλήρωσης της ταινίας, αλλά και λύτρωσης του θεατή από αυτό το ανούσιο θρίλερ. “Το Κακό είναι το πραγματικό κίνητρο σε μια ιστορία”, λέει κάποια στιγμή ο φιλήσυχος οικογενειάρχης καθηγητής που βρίσκεται άθελα του στο Μάτι του Κυκλώνα, σε μια από τις πολλές δηλώσεις για το σκοτάδι που κρύβεται μέσα μας. Το κακό όμως είναι ότι δεν υπάρχει ιστορία στην ταινία και ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κίνητρο για να τη δεις.
Το Κορίτσι στην Ομίχλη-The Girl In The Fog
Σκηνοθεσία: Ντονάτο Καρίσι
Ηθοποιοί: Τόνι Σερβίλο, Ζαν Ρενό, Αλέσιο Μπόνι, Λορέντζο Ρικέλμι, Γκαλάτεα Ράντζι, Μικέλα Σεσκόν, Λουκρέτζια Γκουιντόνε
Διάρκεια: 128΄
* Ο Γιάννης Τοτονίδης από μικρός αρέσκονταν στις εκρήξεις. Για να γλιτώσουν οι γονείς του την ανατίναξη του σπιτιού τους, τον έπεισαν να σπουδάσει Χημικός (απόφοιτος του Α.Π.Θ.). Η “εκρηκτικότητα” του ψυχισμού του τον ώθησε να ασχοληθεί με την 7η Τέχνη. Έγινε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ), μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σκηνοθετών (F.E.R.A.), μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Π.Ε.Κ.Κ.) και μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Πρόσφατα έγινε και μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Στο παρελθόν υπήρξε Μουσικός Παραγωγός και Επιμελητής Κινηματογραφικών Εκπομπών, καθώς επίσης και Τηλεοπτικός Παρουσιαστής Κινηματογραφικών Εκπομπών. Τελευταία πειραματίζεται με τη μαγειρική και προκαλεί μόνο γαστρονομικές εκρήξεις.