Του
Οι σύγχρονες ιστορίες ζόμπι είναι αρκετές για να παρακολουθήσει κανείς τα στάδια της εξέλιξης της πανδημίας του 2020. Αρχικά, κυκλοφόρησε η σειρά Kingdom του Netflix, η οποία διαδραματίζεται στην Κορέα την εποχή του Μεσαίωνα, και που αποτυπώνει την ανικανότητα της κυβέρνησης ενόψει των πρώτων σταδίων μιας πανδημίας. Έπειτα προέκυψε η μεγαλύτερη επιτυχία video game του καλοκαιριού, το The Last of Us Part II, το οποίο έκανε τους παίκτες να κοιτάξουν το κενό και να αντιμετωπίσουν τη ζοφερότητα και την απελπισία, καθώς η απειλή ενός νέου κύματος έμοιαζε να πλησιάζει.
Και τώρα κάνει την εμφάνισή της μια ταινία η οποία αναγνωρίζει πως οι άνθρωποι δεν θα έπαιρναν στα σοβαρά μια πανδημία, αλλά αντίθετα θα μετέτρεπαν μια αποκάλυψη των ζόμπι σε «γύρο θανάτου». Η ταινία Train to Busan Presents: Peninsula (Το Εξπρές των Ζωντανών Νεκρών: Χερσόνησος) κυκλοφορεί τέσσερα χρόνια μετά την φημισμένη Κορεάτικη επιτυχία Train to Busan (μία από τις πιο δημοφιλείς ταινίες κατά τη διάρκεια της καραντίνας τη φετινή χρονιά), και όπως ακριβώς η ταινία αλλάζει δραστικά τους τόνους, με τον ίδιο τρόπο έχει αλλάξει και η άποψη των θεατών για την αποκάλυψη των ζόμπι. Αντί λοιπόν για ένα δραματικό θρίλερ με ζόμπι του οποίου η εξέλιξη θα βασίζεται στους χαρακτήρες του, όπως στο πρώτο φιλμ, η ταινία Χερσόνησος παρουσιάζει έναν κόσμο ο οποίος μετατρέπει το ξέσπασμα των ζόμπι σε μια δυστοπία που μοιάζει με γελοιoγραφία.
Η Χερσόνησος ξεκινάει κατά τη διάρκεια των γεγονότων της πρώτης ταινίας, με τους ανθρώπους σε ολόκληρη την Κορέα να παλεύουν ψάχνοντας τη διέξοδό τους από τις πόλεις προς τις φημολογούμενες «ασφαλείς ζώνες» σε ολόκληρη την Κορεατική χερσόνησο. Συναντάμε τον Jung-seok (Gang Dong-won), έναn στρατιώτη ο οποίος προσπαθεί να δραπετεύσει από τη χώρα μαζί με την οικογένειά του μέσω ενός πλοίου, αφήνοντας εκατομμύρια άλλους πίσω.
Στη συνέχεια μεταφερόμαστε τέσσερα έτη μπροστά στο χρόνο, και πληροφορούμαστε πως το ξέσπασμα των ζόμπι κατέκλυσε ολόκληρο το έθνος, περιοριζόταν ωστόσο μέσα στα όρια της χερσονήσου – με το υπόλοιπο μέρος του κόσμου να αποκόπτει στην ουσία την Κορέα, θέτοντάς την υπό συνθήκες καραντίνας. Όταν οι θεατές ξανασυναντούν τον Jung-seok, έρχονται αντιμέτωποι με μια κατάσταση η οποία μοιάζει ανατριχιαστικά γνώριμη το 2020: Κορεάτες πρόσφυγες και επιζώντες που ζουν στο Χονγκ-Κονγκ και αντιμετωπίζονται συνεχώς ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Οι άνθρωποι απομακρύνονται από αυτούς στα εστιατόρια, τους χλευάζουν στους δρόμους, και τους κατηγορούν συνεχώς για το ξέσπασμα των ζόμπι.
Με κάποιον τρόπο, ο Jung-seok είναι πεπεισμένος πως πρέπει να επιστρέψει στη χερσόνησο μαζί με τον αδερφό της συζύγου του, τον Chul-min (Kim Do-yoon) και μερικούς ακόμη πρόσφυγες. Και η αποστολή; Να ξεφύγουν από τα αποκαλυπτικά ερείπια του Incheon που έχουν μολυνθεί από τα ζόμπι, προκειμένου να ανακτήσουν 20 εκατομμύρια δολλάρια. Όπως είναι φυσικό, τα πράγματα παίρνουν λάθος τροπή αρκετά γρήγορα, καθώς η ομάδα δέχεται την αιφνιδιαστική επίθεση της αδίστακτης πολιτοφυλακής, και με τον Jung-seok να είναι ο μοναδικός που θα καταφέρει να αποδράσει, χάρη στη βοήθεια δύο κοριτσιών και ενός τηλεκατευθυνόμενου αυτοκινήτου.
Η πρώτη ένδειξη πως αυτή η ταινία δε θα εστιάσει στο δράμα και το χαρακτήρα της προηγούμενης, παρουσιάζεται όταν τα δύο κορίτσια, η Joon (Lee Re) και η Yu-jin (Lee Ye-won) εμφανίζουν ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο, το οποίο απομακρύνει όλα τα ζόμπι από τον Jung-seok. Η όραση των ζόμπι αποδυναμώνεται τη νύχτα, είναι ωστόσο πολύ ευαίσθητα στον ήχο, κάτι το οποίο δημιουργεί ένα ενδιαφέρον σύνολο κανόνων αφήγησης. Η ταινία χρησιμοποιεί αυτό το στοιχείο με διάφορους τρόπους, με ανθρώπους να φορούν κοστούμια καλυμμένα με φώτα neon, ενώ επιστρατεύουν ακόμη και φωτεινά αυτοκίνητα από τα οποία προέρχονται εκκωφαντικοί ήχοι της K-pop, προκειμένου να αποσπάσουν την προσοχή των ζόμπι.
Η Χερσόνησος απομακρύνεται από τη χρήση των απέθαντων ως «κακούς», και στρέφει την προσοχή της σε καθημερινούς ανθρώπους. Δυστυχώς, σε αυτούς τους ανθρώπους εναπόκειται η μεγαλύτερη αδυναμία της ταινίας. Φυσικά, μπορεί να θεωρηθεί μια διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με το Train to Busan, το οποίο βασιζόταν στους χαρακτήρες του, κανείς όμως από τους πρωταγωνιστές της Χερσονήσου δεν μοιάζει να είναι αξιοσημείωτος. Εκτός του Jung-seok, κανένας άλλος χαρακτήρας δεν παρακινείται από κάποιο ισχυρό κίνητρο για τις ενέργειές του, ενώ οι «κακοί» είναι απλά καρικατούρες. Με βάση αυτό, η ταινία εξελίσσεται πολύ γρήγορα και παρουσιάζει ένα τόσο ζωντανό κόσμο, που οι θεατές δεν έχουν τον χρόνο να διαμαρτυρηθούν πριν συμβεί το επόμενο σημαντικό γεγονός.
Ένα από αυτά τα σημαντικά γεγονότα είναι η προσθήκη σε αυτή την εκδοχή των ζόμπι του Thunderdome. Η πολιτοφυλακή που έχει τον έλεγχο της Incheon περνάει τον χρόνο της με το να ασχολείται με τη νέα δημοφιλή δραστηριότητα, κατά την οποία οι φυλακισμένοι αναγκάζονται να ανταγωνιστούν σε παιχνίδια αρένας εναντίον των ζόμπι. Στη Χερσόνησο, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Yeon Sang-ho υποστηρίζει πως, ενόψει του παραλογισμού ενός ξεσπάσματος ζόμπι, οι άνθρωποι θα στρέφονταν σε εξίσου παράλογους μηχανισμούς αντιμετώπισης. Η προσπάθεια ανασυγκρότησης της κοινωνίας και εγκαθίδρυσης της τάξης δεν είναι αρκετή για τους χαρακτήρες της Χερσονήσου∙ πρέπει να ανέλθουν στο επίπεδο της παράνοιας, με το να γίνουν οι ίδιοι παρανοϊκοί – κάτι όχι εντελώς αντίθετο με το να βλέπουμε τις ειδήσεις και να παρακολουθούμε την αντίδραση των ανθρώπων στην πραγματική πανδημία.
Ακολουθεί μια σκηνή καταδίωξης με αυτοκίνητα στους δρόμους της Incheon, εμπνευσμένη από το Fury Road. Ο Yeon επιστρατεύει πλήρως το παρελθόν του ως animator, χρησιμοποιώντας ζωντανή κινηματογραφία και μεγαλεπήβολα γραφικά, τα οποία μπορεί να μην λειτουργούν πάντα σύμφωνα με τις προθέσεις του δημιουργού, είναι όμως παρά ταύτα αυθεντικά. Αν κάποιος δεν είναι δεκτικός προς μια ταινία με ζόμπι που αντιμετωπίζει τους νόμους της φυσικής και της λογικής με τον ίδιο τρόπο που το κάνει και ένα Looney Tunes cartoon, τότε η Χερσόνησος απλά δεν είναι η κατάλληλη ταινία. Από την άλλη πλευρά, αν κάποιος θέλει μια ταινία ζόμπι η οποία θα του θυμίσει τη ζοφερότητα του πραγματικού κόσμου, η έντονη ψυχαγωγία που προσφέρει η Χερσόνησος θα τον μεταφέρει στις πύλες της Valhalla.
Ακόμη κι όταν διεισδύει στις πιο παράλογες εκδοχές του να ζει κάποιος κατά το ξέσπασμα των ζόμπι, παρακολουθώντας τους ανθρώπους να επιδίδονται σε τρελούς αγώνες θανάτου, μοιάζει λιγότερο παράλογο σε σχέση με την αφθονία ειδήσεων αναφορικά με τη διοργάνωση «πάρτυ κορονοϊού».
Η ταινία Train to Busan Presents: Peninsula ίσως δε διαθέτει ένταση όσον αφορά το κομμάτι της εξέλιξης των χαρακτήρων και του τρόμου, επιλέγει όμως να ασπαστεί το παράλογο του να ζει κανείς σε έναν κόσμο που βυθίζεται στο χάος, και γίνεται έτσι ακούσια η τέλεια ταινία για να αντικατοπτρίσει την τρέχουσα πανδημία και όλες τις παράλογες ενέργειες στις οποίες προβαίνουν οι άνθρωποι για να την αντιμετωπίσουν, ή και να αποφύγουν να την αντιμετωπίσουν.
Train to Busan Presents: Peninsula (Το Εξπρές των Ζωντανών Νεκρών: Χερσόνησος, 2020)
Σκηνοθεσία: Yeon Sang-ho
Ηθοποιοί: Gang Dong-won, Lee Jung-hyun, Lee Re
Διάρκεια: 116′
https://www.youtube.com/watch?v=eI0RUX5-1jI
Πηγή: observer.com