Του Γιάννη Τοτονίδη
Είναι υπερβολικά ριψοκίνδυνο να είσαι νέος (37 ετών), πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης και να διασκευάζεις ένα δοκιμασμένο, σαρωτικά πετυχημένο θεατρικό έργο. Τεράστιο φορτίο!
Ο Σούγιας όμως δε φοβήθηκε. Ίσως επειδή αγάπησε υπερβολικά το έργο. Όταν το είδε, το ρόλο του Λευτέρη υποδυόταν ο Κώστας Παπαχρόνης. Αυτόν ήθελε πάλι πρωταγωνιστή. Αλλά η ζωή τού χάλασε τα σχέδια. Γι’ αυτό, ως φόρο τιμής, αφιέρωσε την ταινία σε εκείνον. Έβαλε πείσμα να τη γυρίσει. Με σπουδές στο Λονδίνο και τηλεοπτική θητεία σε πετυχημένες σειρές, δε δυσκολεύτηκε να πάρει το “ο.κ.” από το συγγραφέα Βασίλη Κατσικονούρη και να βρει παραγωγό. Ακολούθησαν πέντε μήνες σε κάστινγκ, άλλοι τόσοι σε πρόβες και τελικά το όραμά του ολοκληρώθηκε.
Η μετανάστευση, η διαφορετικότητα, η αποξένωση, η τάση φυγής, ο εγκλωβισμός στο περιθώριο, η δίψα για αποδοχή, η αγάπη, ο έρωτας, η οικογένεια, η προδοσία, η Αγκαλιά είναι τα βασικά θέματα που θίγει τόσο εύστοχα ο Κατσικονούρης (εδώ με τη βοήθεια του Βουτενιώτη). Ο Σούγιας αποδίδει απόλυτα το έργο του συγγραφέα, όχι με τηλεοπτική θωριά, αλλά αμιγώς κινηματογραφικά. Εύστοχη η επιλογή του Γιάννη Δρακουλαράκου στη Φωτογραφία, ο οποίος αναπαριστά τα χρώματα της Μνήμης, του Παρόντος και του κιαροσκούρου μοναδικά, μετατρέποντας τη Φωτογραφία σε συμπρωταγωνιστή. Εύστοχες επίσης είναι και οι ερμηνείες που αποσπά από τους ηθοποιούς του (αν και ο Αλειφερόπουλος έπρεπε να δουλέψει λίγο περισσότερο το ρόλο του).
Διάβασα ότι προτάθηκε στο Σούγια να σκηνοθετήσει τη ζωή του Μίκη Θεοδωράκη σε σενάριο Νίκου Παπανδρέου. Ως ιδέα ακούγεται ενδιαφέρουσα και προκλητική. Αρκεί να μη κλωτσήσει τη καρδάρα με το Γάλα!
ΤΟ ΓΑΛΑ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σιούγας
Παίζουν: Όμηρος Πουλάκης, Ιωάννα Τσιριγκούλη, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Ηρώ Μπέζου
Διάρκεια: 99΄