H Roma μπορεί να είναι ένα προσωπικό πρότζεκτ για τον Αλφόνσο Κουαρόν, αλλά ήταν μια εμπειρία ζωής για την Yalitza Aparicio, την 25χρονη πρωταγωνίστρια που έκανε το ντεμπούτο της στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Υποδυόμενη την αβοήθητη οικιακή εργαζόμενη Cleo, η Aparicio ήταν επιφορτισμένη με το δύσκολο έργο του να υποδυθεί ένα χαρακτήρα βασισμένο στη γυναίκα που είχε αναλάβει τη φροντίδα του Κουαρόν, κατά την παιδική του ηλικία.
Η ερμηνεία της έχει αναγνωριστεί ευρέως από τότε που η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, ενώ συνεχίζει να κερδίζει ολοένα και περισσότερους φανς στο Netflix. Τον Ιανουάριο, η Aparicio αποτέλεσε τη δεύτερη γηγενή γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας που έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Πρώτου Γυναικείου Ρόλου, ενώ χαίρει θαυμασμού πολλών ατόμων σ’ ολόκληρη την κινηματογραφική βιομηχανία, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τους πλησιέστερους συνεργάτες του Κουαρόν.
Ένας από αυτούς είναι και ο Diego Luna, ο οποίος πρωταγωνίστησε απέναντι από τον Gael Garcia Bernal το 2001 στο δράμα του Κουαρόν Θέλω και τη Μαμά σου, την τελευταία ταινία που σκηνοθέτησε στο Μεξικό πριν από το Roma. O Luna λοιπόν πήρε συνέντευξη από την Aparicio για λογαριασμό του Indiewire, όπου η ηθοποιός μιλάει για την εμπλοκή της στο πρότζεκτ, αλλά και για το αντίκτυπο της ταινίας στην οικογένειά της.
Η ακόλουθη τηλεφωνική συνομιλία έγινε στα ισπανικά. Έχει μεταφραστεί και επεξεργαστεί για λόγους σαφήνειας.
DIEGO: Πού βρίσκεσαι τώρα, Yalitza;
YALITZA: Στο Λονδίνο.
DIEGO: Τι κάνεις εκεί;
YALITZA: Ήρθαμε για τα BAFTA.
DIEGO: Θεέ μου! Πόσο καιρό βρίσκεσαι μακριά από το σπίτι σου;
YALITZA: Από τον Αύγουστο, νομίζω. Α! Και για τα Χριστούγεννα επίσης.
DIEGO: Ώστε πέρασες τα Χριστούγεννα εκεί. Λοιπόν, έχω κάποιες ερωτήσεις για σένα. Έχουμε συναντηθεί, ωστόσο για πολύ λίγο, και είμαι πολύ περίεργος σχετικά με τη δουλειά σας στη Roma. Οπότε θα σου κάνω μερικές ερωτήσεις, και αν υπάρχει οτιδήποτε που δε θες να απαντήσεις, πες μου να σε αφήσω ήσυχη.
YALITZA: Εντάξει!
DIEGO: Πώς μπήκε η Roma στη ζωή σου; Έχω ακούσει περιστασιακά κάποιες ιστορίες, όμως πότε ήταν η πρώτη φορά που άκουσες για το πρότζεκτ;
YALITZA: Την πρώτη φορά που άκουσα γι’ αυτό, η αδερφή μου μου είπε πως υπήρχε ένα κάλεσμα για casting, και είχε προσκληθεί. Και το μόνο που είπαν είναι πως πρόκειται για μια ταινία που θα κινηματογραφηθεί στο Μεξικό – αλλά ανέφεραν περισσότερες λεπτομέρειες. Δεν είπαν το όνομα της ταινίας ή το όνομα του σκηνοθέτη.
DIEGO: Πού βρισκόσουν τότε; Πού ζεις;
YALITZA: Επειδή ήταν σαββατοκύριακο, ήμουν στο σπίτι στο Tlaxiaco. Το όνομα της πόλης είναι η Ηρωική Πόλη του Tlaxiaco, στην Oaxaca.
DIEGO: Και μεγάλωσες εκεί;
YALITZA: Γεννήθηκα και μεγάλωσα εκεί, αλλά έφυγα από την πόλη για να σπουδάσω, επειδή το πανεπιστήμιο του Tlaxiaco δεν παρείχε το πτυχίο που ήθελα.
DIEGO: Ήθελες να σπουδάσεις για να γίνεις δασκάλα;
ΓΑΛΙΤΖΑ: Ναι.
DIEGO: Ποιο ήταν το πτυχίο σου;
YALITZA: Νηπιαγωγός.
DIEGO: Αυτό είναι ενδιαφέρον. Για πόσο δούλεψες πάνω στο αντικείμενο αυτό πριν τη δημιουργία της ταινίας;
YALITZA: Καθόλου, γιατί αποφοίτησα τον Αύγουστο και η ταινία γυρίστηκε τον Οκτώβριο.
DIEGO: Οπότε, μόλις είχε αποφοιτήσει από το κολλέγιο.
YALITZA: Ναι, «φρέσκια από το φούρνο».
DIEGO: Γιατί επέλεξες να γίνεις νηπιαγωγός; Μήπως είχες πολλά μικρά ανιψάκια;
YALITZA: Όχι, έχω μόνο έναν ανιψιό, όμως όλη μου τη ζωή διασκέδαζα φροντίζοντας παιδιά, και μου άρεσε να βρίσκομαι ανάμεσά τους, επειδή είναι πολύ ευαίσθητα και ειλικρινή. Σου λένε τα πάντα πολύ ανοιχτά, κι έτσι μου άρεσε να έχω τέτοιου είδους σχέση μαζί τους. Έχω ψάξει ακριβώς πριν από μερικά χρόνια. Στην αρχή, δεν ήμουν σίγουρη ποια τάξη ήθελα να διδάξω, αλλά τελικά σκέφτηκα ότι θα ήμουν καλή σαν δασκάλα προσχολικής ηλικίας.
DIEGO: Θυμάσαι να έχεις έναν κάποιον δάσκαλο που να σε εμπνεύσει να σκέφτεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο;
YALITZA: Ναι. Είχα έναν τέτοιο δάσκαλο στο δημοτικό. Είχε έναν πολύ ήπιο τρόπο να εξηγεί τα πράγματα, αλλά και αργότερα συνάντησα έναν τέτοιο καθηγητή, στο κολέγιο. Η αλήθεια είναι πως χρειαζόμαστε περισσότερους τέτοιους δασκάλους, γιατί συχνά συναντάμε δασκάλους που…
DIEGO: Μερικοί δάσκαλοι που είναι ακριβώς το αντίθετο, σωστά; Που σε κάνουν να απεχθάνεσαι το σχολείο…
YALITZA: Ακριβώς.
DIEGO: Θυμάσαι τη στιγμή που αποφάσισες να κάνεις το Roma; Τη στιγμή που είπες “είμαι μέσα”;
YALITZA: Ήμουν με τη Μαρίνα ντε Ταβίρα. Δεν ξέρω αν είχε ήδη επιβεβαιωθεί, αλλά μας είπαν πως θα θα έπρεπε να κάνουμε άλλη μια δοκιμαστική σκηνή. Μετά από μερικές φωτογραφίες που τράβηξε ο Αλφόνσο και μερικές πρόβες κοστουμιών, ο Αλφόνσο ζήτησε από όλους να βγουν από το δωμάτιο, επειδή ήθελε να μας μιλήσει. Μας είπε για το πρότζεκτ. Είπε ότι ήταν πολύ προσωπικό, και ότι θα ήθελε πολύ να συνεχίσει να δουλεύει μαζί μας. Νόμιζα ότι απλά αστειευόταν, αλλά σκέφτηκα επίσης, ότι «δεν έχω δουλειά τώρα, και ίσως χρειαστεί κάποιος χρόνος για να ψάξω για δουλειά, και πρέπει να στηρίξω οικονομικά την οικογένειά μου». Στην πραγματικότητα σκέφτηκα, «Δεν κάνω τίποτα τώρα», αλλά κατά λάθος το είπα δυνατά, και ο Αλφόνσο άρχισε να γελάει. Είπα κάτι σαν, «Δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω…»
DIEGO: [γελά]
YALITZA: Και ο Αλφόνσο είπε, «Εντάξει, τότε…»
DIEGO: [γελά] «Τίποτα καλύτερα να κάνεις»;
YALITZA: Ναι, και έπειτα σκέφτηκα, «Ανόητη…»
DIEGO: Είναι εντάξει, είναι εντάξει – ειλικρίνεια πάνω από όλα. Τώρα πες μου: όταν παρακολούθησα την ταινία, δεν ήξερα τίποτα για εσένα, και ήσουν μια αποκάλυψη. Αλλά η Μαρίνα ήταν γνωστή εδώ και χρόνια για το έργο της. Πώς ήταν η σχέση σας και πώς ήταν να δουλεύεις μαζί της στην ταινία; Δουλεύατε ξεχωριστά ή μαζί, συμπληρώνοντας η μία την άλλη;
YALITZA: Στα γυρίσματα, βασίστηκα σε πολλά πράγματα που έκανε η Μαρίνα, οπότε αν έκανα κάτι λάθος, η Μαρίνα θα με διόρθωνε. Το γεγονός ότι γνώριζα πως είναι ηθοποιός με έκανε να αισθάνομαι ότι θα μπορούσε να με καθοδηγήσει σε μια σκηνή, και ότι όλα θα ήταν εντάξει αν ακολουθούσαμε την πορεία που μας υπέδειξε ο Αλφόνσο. Αυτό συνέβαινε στα γυρίσματα, αλλά και εκτός γυρισμάτων, η σχέση μας ήταν φιλική. Δεν συζητήσαμε για τις σκηνές ή οτιδήποτε παρόμοιο. Και οι δυο μας γνωρίζαμε τι θα συνέβαινε με τους χαρακτήρες μας. Μερικές φορές, δεν της έλεγα για τον δικό μου χαρακτήρα και ούτε εκείνη για τον δικό της. Ο Αλφόνσο δεν μοιράστηκε μαζί μας αυτές τις πληροφορίες, επειδή χρειαζόταν τις φυσικές μας αντιδράσεις, οπότε προσπαθούσα να μη μιλάω γι’ αυτό. Οπότε μιλούσαμε για οτιδήποτε άλλο.
DIEGO: Δεν είχατε σενάριο για την ταινία, σωστά;
YALITZA: Σωστά.
DIEGO: Τότε τι είδους προετοιμασία είχατε; Μιλήσατε με τον Αλφόνσο σχετικά με το χαρακτήρα, ή το ορίζατε αυτό μόνοι σας ;
YALITZA: Όχι, μίλησα με τον Αλφόνσο και με τη Libo [Rodriguez, τη νταντά του Κουαρόν] πριν το γύρισμα. Μου είπε για το παρελθόν της Libo, αλλά τίποτα σχετικά με το θέμα της ταινίας. Περιέγραψε τη Libo και τη σχέση του μαζί της. Τότε μίλησα μαζί της, και μου είπε περισσότερα για το πώς άφησε την πατρίδα της, πώς έφτασε στο Μεξικό, και για όταν εργαζόταν σ’ εκείνο το σπίτι μαζί με την ξαδέρφη της. Μου είπε όλα αυτά, αλλά τίποτα για την ταινία.
DIEGO: Έτσι τη γνώρισες λοιπόν. Ξέρεις, την γνώρισα και εγώ, γιατί υποδυόταν τη νταντά στο Θέλω και τη Μαμά σου.
YALITZA: Ναι, μου το είπε και αυτό.
DIEGO: Είχε ήδη εμπειρία στο φακό.
YALITZA: Επίσης μου είπε για την εμπειρία της και σε μια άλλη ταινία, αλλά δε θυμάμαι ποια. [Ο Rodriguez εμφανίστηκε επίσης στο ντεμπούτο του Κουαρόν το 1991 Solo con Tu Pareja.]
DIEGO: Η σχέση μεταξύ της Libo και της οικογένειας του Αλφόνσο – ήταν παρόμοια με κάποια σχέση που είχες κι εσύ παλιότερα;
YALITZA: Όχι, όχι. Αλλά και η μητέρα μου εργαζόταν ως οικιακή βοηθός. Την αποκαλούσαν επίσης Μαμά.
DIEGO: Είχες ποτέ μια γυναίκα στη ζωή σου που να είναι τόσο κοντά σου; Μια θεία ή κάποια που να σε φρόντιζε όσο η μητέρα σου ήταν στη δουλειά;
YALITZA: Όχι, γιατί η μαμά μου ξεκίνησε να δουλεύει όταν ήμουν λίγο μεγαλύτερη, επτά ή οχτώ χρονών περίπου, και εγώ ήμουν αυτή που θα φρόντιζα τα αδέλφια μου.
DIEGO: Στα επτά ή οχτώ, εσύ φρόντιζες τα αδέλφια σου;
YALITZA: Λοιπόν, όταν είχα μικρά αδέλφια, εγώ ήμουν αυτή που τους φρόντιζε.
DIEGO: Η υπεύθυνη αδερφή που ήθελε να γίνει δασκάλα. Πες μου, γνώριζες την Adela πριν την ταινία; Αυτό δεν είναι το όνομά της;
YALITZA: Η Nancy García Garía παίζει το ρόλο της Adela. Τη συνάντησα στο σχολείο περίπου πριν έξι χρόνια.
DIEGO: Ήταν συμμαθήτριά σου;
ΓΑΛΙΤΖΑ: Ναι. Όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο, σπούδαζε κι εκείνη για να γίνει δασκάλα, κι έτσι συναντηθήκαμε εκεί.
DIEGO: Και πώς έφτασε να συμμετέχει στην ταινία;
YALITZA: Νομίζω ότι ήταν δικό μου λάθος. Ο Αλφόνσο με ρώτησε αν έχω φίλους που να μιλάνε κάποια γλώσσα από τη δική μας περιοχή, επειδή σχεδόν κανείς πλέον δεν μιλάει αυτές τις γλώσσες. Δε μιλάω καθόλου Mixtec. Η Νάνσυ ήταν η μόνη που μιλούσε.
DIEGO: Είπες μόλις πως δε μιλάς τα Mixtec;
YALITZA: Όχι, εκείνη μου έμαθε να μιλάω για την ταινία, γιατί εγώ δεν είχα ιδέα.
DIEGO: Νόμιζα πως μιλούσες αυτή τη γλώσσα από μικρό παιδί. Το κάνεις πολύ καλά…
YALITZA: Όχι, αυτές οι σκηνές ήταν πολύ σκληρές για μένα, γιατί ο Αλφόνσο ήρθε λίγα λεπτά πριν το γύρισμα και μας είπε πράγματα όπως, «Σ’ αυτή τη σκηνή, θα μαγειρέψεις αυτό και αυτό, και πώς θα σου φαινόταν να μιλήσεις και λίγο στα Mixtec;». Και απλά τον κοίταξα και είπα «Δεν μπορώ να πω όλα αυτά στα Mixtec», οπότε μας είπε, «Κάντε μια πρόβα όσο εμείς τοποθετούμε τα φώτα και ελάτε ξανά». Ήμουν πολύ αγχωμένη, γιατί πίστευα πως δε θα μπορούσα να θυμηθώ όλο το διάλογο στα Mixtec σε μόλις δέκα λεπτά. Έλεγα, «Νομίζω πως ο Αλφόνσο ξέχασε πως δε μιλάω Mixtec», αλλά ο Αλφόνσο συνέχεια λέει πως ποτέ δεν το είχε ξεχάσει, και πως το έκανε επίτηδες, για να δει πως θα τα πάω.
DIEGO: Όταν παρακολούθησα την ταινία για πρώτη φορά, έδωσα ιδιαίτερη βάση στην ιστορία. Τη δεύτερη φορά, έδωσα προσοχή στο τεχνικό κομμάτι. Παρατήρησα ότι υπάρχει ένα πολύ φυσικό συναίσθημα μεταξύ των ηθοποιών. Πώς όλοι εσείς καταφέρατε να δημιουργήσετε αυτό το συναίσθημα της καθημερινότητας;
YALITZA: Ο Αλφόνσο ήταν υπεύθυνος γι ‘αυτό, επειδή μίλησε με κάθε έναν από τους ηθοποιούς, και μερικές φορές τους ζητούσε να κάνουν κάτι διαφορετικό, ώστε οι σκηνές να είναι πιο φυσικές, όπως είναι στην πραγματική ζωή. Νομίζω ότι το έκανε επειδή μερικές φορές οι ηθοποιοί λένε κάτι διαφορετικό, ή ένα παιδί λέει κάτι πέρα απ’ τον διάλογο, οπότε έμεινα έκπληκτη, επειδή δεν το περίμενα. Όταν στον Αλφόνσο άρεσε ο τρόπος που παίζαμε, μας έλεγε, «Τέλεια! Συνεχίστε έτσι».
DIEGO: Ποια νομίζεις ότι είναι τα καλύτερα χαρακτηριστικά του Αλφόνσο σαν σκηνοθέτης;
YALITZA: Έχει καλό μάτι[γελά]. Μερικές φορές, θα κάναμε γύρισμα, και ξαφνικά θα ερχόταν και θα διόρθωνε κάτι που είχε χαλάσει – το ρολόι, ή οτιδήποτε -, κι εγώ σκεφτόμουν πως δε θα φανεί καν στην οθόνη, αλλά το διόρθωνε όπως και να χει. Μια φορά είπε στη Μαρίνα, «Σε προσέχω. Διαβάζω το μυαλό σου».
DIEGO: Βλέπει αυτό που κανείς άλλος δεν βλέπει. Τι συνέβη όταν είδες την ταινία για πρώτη φορά;
YALITZA: Ξέχασα πως ήμουν εγώ που έπαιζα στην ταινία. Στην αρχή, ήταν παράξενο να ακούω τον εαυτό μου να μιλάει στα πρώτα λεπτά, αλλά τελικά το άφησα και απόλαυσα την ταινία.
DIEGO: Πω πω, είναι απίστευτο ότι θα μπορούσες να δεις τον εαυτό σου με αυτόν τον τρόπο. Την είδες πολλές φορές;
YALITZA: Ναι, τώρα που είναι στο Netflix, κάνω ακόμα και παύση για να προσέξω μερικές λεπτομέρειες και πράγματα που ούτε καν θυμάμαι να συμβαίνουν.
DIEGO: Τώρα που βλέπεις τη δουλειά σου, τι πιστεύεις γι’ αυτή; Τώρα μπορείς να αναλύσεις την ταινία, τι πιστεύεις για το ρόλο που έπαιξες; Θυμάστε κάποιον μέσω αυτού του χαρακτήρα;
YALITZA: Ήταν η προσωπική ιστορία του Αλφόνσο, αλλά μου θύμισε και ανθρώπους της δικής μου ζωής. Μέρος της ζωής της Cleo μου θυμίζει τη μαμά μου, ενώ και η Sofia και η Cleo με έκαναν να θυμηθώ πράγματα, που μερικές φορές μπορεί να ξεχάσεις ή που απλά κρατάς μέσα σου. Υπάρχουν πράγματα ακόμη και για τη Libo, που μου θύμισαν την αδερφή μου.
DIEGO: Και αυτή είναι η ερμηνεία σου, επειδή η ταινία δεν ανήκει μόνο στον Αλφόνσο. Άφησες την ανθρωπιά σου εκεί. Σε ρώτησα, γιατί αυτό είναι ένα πολύ ωραίο πράγμα που όλοι έχετε επιτύχει, και φαίνεται πως εσύ και η Μαρίνα μιλούσατε για θεμελιώδεις σχέσεις στη ζωή σας, επειδή ακριβώς υπάρχουν πολύ ισχυρά συναισθήματα εκεί. Και γι’ αυτό άνθρωποι απ΄όλο τον κόσμο μπόρεσαν να συνδεθούν μ αυτούς τους χαρακτήρες. Έχεις παρακολουθήσει την ταινία με τη μαμά σου;
YALITZA: Ναι, την έχω δει.
DIEGO: Και ποια ήταν η αντίδρασή της;
YALITZA: Λοιπόν, κατέληξε να κλαίει. Μου είπε ότι όλα ήταν πολύ δυνατά, αλλά το κορυφαίο σημείο ήταν η σκηνή στην παραλία, γιατί φοβόταν πολύ ότι ο ήχος του ωκεανού ήταν πολύ δυνατός. Επειδή ποτέ δεν της είπα ποια ήταν η ιστορία – ήθελα να είναι έκπληξη – είπε: «Ανησυχούσα ότι κάτι θα συμβεί σε εσένα ή στα παιδιά εκεί, και όταν το κοριτσάκι εξαφανίστηκε και δεν μπορούσαμε να το βλέπουμε πλέον, σκέφτηκα ότι η ταινία θα τελειώσει εκεί». Νομίζω ότι ανησυχούσε για τα παιδιά και γενικά, για όλους.
DIEGO: Ναι, γιατί είναι μια πολύ δυνατή σκηνή και πολλά πράγματα συμβαίνουν στον χαρακτήρα σου εκείνη τη στιγμή. Την έχεις δει και με την αδερφή σου;
YALITZA: Ναι, την είδε κι εκείνη.
DIEGO: Και τι είπε;
YALITZA: Ήταν συγκλονισμένη από την εγκατάλειψη που η Cleo βιώνει όταν είναι στο σινεμά με την Fermin – και έτσι ήταν και οι φίλοι της. Το γεγονός ότι η Cleo τον ψάχνει και αυτός είναι τόσο αγενής μαζί της… Ξεκίνησα να κλαίω από εκείνη τη σκηνή.
DIEGO: Το Roma με έκανε να κλάψω πολλές φορές, μερικές φορές ακόμα και ανεξέλεγκτα. Είναι μια πολύ δυνατή ιστορία.
Τέλος, θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο: Όταν συναντηθήκαμε σε ένα από τα κοκτέιλ πάρτυ του Netflix, μου είπες ότι θα πας στο φεστιβάλ της κοινότητας των Ζαπατίστα στην Chiapas. Πώς ήταν το κοινό εκεί; Λυπήθηκα πολύ που δεν μπορούσα να έρθω μαζί σου σε εκείνο το φεστιβάλ. Ήμουν πολύ επηρεασμένος από τον Zapatismo από τότε που άρχισε, όταν ήμουν περίπου 14 ετών, και ήταν μια αφύπνιση για μένα, από πολλές απόψεις. Και ήθελα να πάω, αλλά δεν μπορούσα, οπότε όταν άκουσα ότι πρόκειται να προβάλουν τη Roma, σκέφτηκα ότι ήταν πολύ σημαντικό, και θα ήθελα να μάθω πώς ήταν αυτή η εμπειρία για σένα.
YALITZA: Για μένα, ήταν η πιο υπέροχη στιγμή που έχω ζήσει. Ένιωσα πολύ άνετα εκεί. Οι Ζαπατίστας μας δέχτηκαν πολύ θερμά. Κατά τη διάρκεια της προβολής, μπορούσες να ακούσεις ανθρώπους να κλαίνε . [Ο σχεδιαστής της παραγωγής Eugenio] Caballero είπε ότι υπήρχαν πολλά κορίτσια που έκρυβαν τα πρόσωπά τους επειδή είχαν κλάψει πολύ. Όταν τελείωσε η προβολή, με κάλεσαν να παραλάβω ένα βραβείο για να με ευχαριστήσουν για την ταινία, και μου έδωσαν άλλο ένα βραβείο για τη Libo, θεωρώντας τη ως εκπρόσωπο όλων τους.
Ήταν απίστευτο το γεγονός ότι οι άνθρωποι με αναγνώρισαν και ήθελαν να μου μιλήσουν. Δεν περίμενα αυτή την υποδοχή σε αυτήν την κοινότητα, γιατί όταν φτάσαμε, όλοι ζητούσαν εσένα και τον Gael [Garcia Bernal]. Ρωτούσαν, «Έρχεται ο Ντιέγκο; Είναι ο Gael εδώ;». Και μετά από την ταινία, ήταν η Día de Muertos (Ημέρα των Νεκρών), κι έτσι υπήρχαν κεριά και λουλούδια. Οι άνθρωποι με πλησίασαν και μου είπαν: “Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ, γιατί έπαιξες έναν πολύ ωραίο ρόλο για μας και οι άνθρωποι θα προσέξουν την παρουσία μας”.
DIEGO: Αυτό είναι υπέροχο. Σε ευχαριστούμε, Yali, για αυτή τη συζήτηση και ελπίζω να σε δω σύντομα, ώστε να μπορέσουμε να μιλήσουμε λίγο περισσότερο. Συγχαρητήρια για όλα όσα ζεις.
YALITZA: Σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την ωραία συζήτηση. Ήταν σύντομη, αλλά σίγουρα θα έχουμε περισσότερο χρόνο για να μιλήσουμε.
DIEGO: Θα συνεχίσουμε τη συζήτηση με μια μπύρα ή μια τεκίλα.
YALITZA: Εσύ το είπες!
ΠΗΓΗ: indiewire.com (απόδοση στα ελληνικά: Καλλιόπη Αλέτρα)