Του Νίκου Αρτινού
Ο Πι, ένα δεκαεξάχρονο αγόρι από την Ινδία, μετακομίζει με την οικογένειά του στον Καναδά, μεταφέροντας μαζί και τον ζωολογικό τους κήπο. Κατά τη διάρκεια μιας τρομερής καταιγίδας όμως το πλοίο βυθίζεται, και ο Πι σώζεται από θαύμα. Θα επιβιώσει πάνω σε μία σχεδία επί 227 ημέρες κάτω από αντίξοες συνθήκες, με μοναδική συντροφιά τον Ρίτσαρντ Πάρκερ, μια τρομακτική τίγρη της Βεγγάλης.
Η Δύναμη της Θέλησης… Έτσι απλά και στερεότυπα. Ο σπουδαίος Ανγκ Λι αξιοποιεί αυτή την κλισεδιάρικη φράση αυτογνωσίας και δημιουργεί ένα μοντέρνο κινηματογραφικό ποίημα. Από την αρχή της ταινίας μέχρι το τέλος της, η θέληση είναι το παν. Η αφήγηση μέσω της τεχνικής του φλασμπακ ενδυναμώνει αυτή την εντύπωση. Ο μικρός Πισίν θέλει να μην τον κοροϊδεύουν οι συμμαθητές του αφού το σοφιστικέ γαλλικό όνομα του, παραπέμπει στην αγγλική λέξη «piss» που σημαίνει «ούρα». Αντιμετωπίζει, λοιπόν, με ιώβεια υπομονή τα πειράγματα των συμμαθητών του για μια ολόκληρη χρονιά και «προγραμματίζει» την αλλαγή του ονόματός του για το επόμενο σχολικό έτος. Οργανώνει μια σειρά από ενέργειες, οι οποίες από την πρώτη κιόλας μέρα της νέας σχολικής χρονιάς θα κάνουν τους συμμαθητές του να πιστέψουν ότι το όνομά του δεν είναι πλέον «Πισίν», αλλά «Πι». Η δύναμη της θέλησης του ίδιου του Πισίν τον μεταμορφώνουν σε Πι, γιατί έτσι το θέλει ο ίδιος. Αυτό αποδεικνύει περίτρανα πόσο εύκολα-τελικά-μπορεί να αλλάξει γνώμη ο λαός-οι απλοί άνθρωποι!- αρκεί απέναντί τους να έχουν έναν αποφασιστικό και πειστικό ομιλητή. Εδώ πλέον μπαίνει και το ζήτημα της πίστης. Θέληση και Πίστη, δύο συγκοινωνούντα δοχεία τα οποία αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλουπάρχουν. Πιστεύω, άρα θέλω. Θέλω, άρα πιστεύω. Τόσο απλά!
Ο έφηβος πλέον Πι καταλήγει ναυαγός στη μέση του ωκεανού. Όχι μόνος του. Από ένα παιγνίδι της μοίρας(;), καταλήγει να μοιράζεται μια βάρκα διάσωσης με τον σαρκοφάγο τίγρη Ρίτσαρντ Πάρκερ. Ο Ρίτσαρντ Πάρκερ, ένα μεγαλειώδες δημιούργημα της τεχνολογίας, αποτελεί και τον λόγο της ύπαρξης του Πι. Ο Πι αγκαλιάζει τον Ρίτσαρντ Πάρκερ (αυτό που φοβάται πιο πολύ) για να συνεχίσει να υπάρχει! Ο τίγρης, έστω και ενστικτωδώς, αντιλαμβάνεται αυτή την αλληλοεπίδραση με τον Πι. Συναισθάνεται αυτή την ανάγκη αλληλούπαρξης και συμμαχεί με τον Πι! Και το πιο σπουδαίο, είναι ότι όλα όσα κάνει ο Πι, δεν εντάσσονται στα ενστικτώδη πλαίσια της αυτοσυντήρησης, αλλά στην ύστατη προσπάθεια του να κατανοήσει την φύση του θεού και της ίδιας της ζωής. Ο Πι θέλει να ζήσει, θέλει να πιστέψει και βρίσκει έναν απρόσμενο σύμμαχο σ’ αυτές του τις επιδιώξεις.
Είναι εκπληκτική και μεγαλειώδης η δύναμη της απλότητας με την οποία σκηνοθετεί ο σπουδαίος Ανγκ Λι το κομψοτέχνημά του, που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Γιαν Μαρτέλ. Πρέπει όλοι οι (σινεφίλ και μη) θεατές να δουν αυτό το εκπληκτικό πολυβραβευμένο φιλμ. Είναι σίγουρο ότι θα μείνουν άναυδοι καθώς θα παρακολουθούν μία από τις καλύτερες κινηματογραφικές ταινίες της δεκαετίας και μια από τις καλύτερες του 21ου αιώνα.
Life of Pi (2012)
ΣΚΗΝOΘΕΣΙΑ : Ανγκ Λι
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Σουράτζ Σάρμα, Ίρφαν Χαν, Αντίλ Χουσεϊν, Ρέιφ Σπολ, Ταμπού, Ζεράρ Ντεπαρντιέ
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 126΄
https://www.youtube.com/watch?v=wPzMqaPfNRA
ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ