Σε έντονα συγκινησιακό κλίμα ολοκληρώθηκε την Κυριακή το βράδυ το closing event του Hellas Filmbox Berlin 2018 με πρωταγωνιστές τον κινηματογραφιστή Ζαφείρη Χαϊτίδη και τον μεγάλο Γερμανό τραγουδοποιό και ακτιβιστή Konstantin Wecker. Στην κατάμεστη από κόσμο Saal 1 του Urban Spree έγινε μια μοναδική συζήτηση διανθισμένη με τραγούδια του Wecker και αποσπάσματα από το πολυετές project του Χαϊτίδη για την ελληνική κρίση «Greek Chronicle Project: footage archive», ένας συνδυασμός που συνεπήρε το κοινό υλοποιώντας απτά και με τον ωραιότερο τρόπο τον ελληνογερμανικό διάλογο.
Το event ξεκίνησε με τα ευχαριστήρια από την διευθύντρια προγράμματος Ιωάννα Κρυωνά προς όλους τους Χορηγούς, Υποστηρικτές και Χορηγούς Επικοινωνίας του φεστιβάλ και στη συνέχεια την σκηνή κατέλαβε το προσωπικό, το έμψυχο δυναμικό, δίχως το οποίο η διοργάνωση δεν θα ήταν ποτέ εφικτή. Ο έτερος διευθυντής προγράμματος Δημήτρης Αργυρίου παρουσίασε τα μέλη της Κριτικής Επιτροπής Clemens Wilhelm, Ναdja Sayej, Fernando Huerta που απένειμαν το βραβείο Καλύτερης Ταινίας New Vision στο «Time is Up» του Νικόλα Πουρλιάρου, «ένα φιλμ που συνδυάζει άρτια την αισθητική του βίντεο με την ταινία μυθοπλασίας».
Το συντονισμό του Box Talk μετάξύ των δύο καλλιτεχνών έκανε η δημοσιογράφος Elisa Simantke που μίλησε για το project: 2200 βίντεο, 500 φωτογραφίες, 100 playlists συνθέτουν πάνω από 3000 λεπτά ενός web documentary που καταγράφει την ελληνική κρίση. Παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά σε κοινό αποσπάσματα του project με την κάμερά του στους αθηναϊκούς δρόμους, τους ανθρώπους στις πορείες, τα επεισόδια, τις ταραχές που στιγμάτισαν όλη τη χώρα. Ο Ζαφείρης Χαϊτίδης μίλησε για τα όσα έζησε καταγράφοντας το χρονικό και τόνισε ότι το έργο του είναι μια διαδραστική πλατφόρμα και αναμένει ότι οι επισκέπτες της σελίδας θα προσθέσουν υλικό και θα διαδράσουν, θα προσθέσουν, θα σχολιάσουν σε όλα τα επίπεδα για μια ολοκληρωμένη αποτύπωση των γεγονότων. «Δεν βγήκα στους δρόμους σαν καλλιτέχνης, αλλά σαν θυμωμένος πολίτης και θέλοντας να συνδράμω τους συμπολίτες μου που ήταν στους δρόμους. Μέσα από την πλατφόρμα και με τη δυνατότητα που προσφέρει το ίντερνετ, μπορούμε να κάνουμε κάτι, να μάθει ο κόσμος τι έγινε. Οι εικόνες δεν έχουν εικαστική ομορφιά και είναι σαν το μάτι οποιουδήποτε ανθρώπου που ήταν εκεί. Τα γεγονότα είναι χρονολογημένα και μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει την κλιμάκωση».
Σε κλίμα θερμό ο υψηλός προσκεκλημένος της βραδιάς Konstantin Wecker παρακολουθώντας τις εικόνες του Χαϊτίδη είπε ότι «στην Γερμανία δεν είναι αισθητό τι έχει συμβεί στην Ελλάδα, και ο Τύπος δεν έχει δώσει σωστή εικόνα. Οι πολιτικοί κατέστρεψαν στοχευμένα την Ελλάδα. Ηταν σοκαριστικό». Στη συνέχεια τραγούδησε το «Wut und Zärtlichkeit» (Θυσία και Τρυφερότητα) και καταχειροκροτήθηκε. Ακτιβιστής, αγωνιστής ενάντια στον απολυταρχισμό, ο Wecker είπε «όταν γράφω τραγούδια δεν υπάρχει παιδαγωγικό κίνητρο. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μια οικογένεια που ήταν κατά του απολυταρχισμού. Με την οικογένειά μου μπορύσα να μιλήσω για τον χιτλερισμό, όταν για τους συμμαθητές μου ήταν απαγορευμένο. Οι διαταγές δεν πρέπει να επιτρέπονται, όπως είπε η Hannah Arendt». Ο καλλιτέχνης συγκινημένος από το βίντεο του Χαϊτίδη που προβλήθηκε στη συνέχεια μέσα από τους προσφυγικούς καταυλισμούς της Ελλάδας τραγούδησε το «Ich habe einen Traum von einer grenzenlosen Welt» (Ονειρεύομαι έναν κόσμο δίχως σύνορα) και σχολίασε πως «οι πολιτικοί έχουν καταστρέψει το δικαίωμά μας στην ελευθερία και βύθισαν τους τους ανθρώπούς στην πίκρα και την ψυχρότητα».
Λαμβάνοντας τον λόγο ο Χαϊτίδης είπε ότι «η μετανάστευση δεν είναι επιλογή, είναι η έλλειψη επιλογής. Πήγα στην Ειδομένη για να δω την τραγωδία και τον πόνο, όμως βρήκα ελπίδα και αγάπη». Στο ερώτημα της Simantke για το τι μπορεί να κάνει ο καλλιτέχνης, ο Χαϊτίδης είπε πως «μπορεί να ευαισθητοποιήσει τος ανθρώπους ακόμα περισσότερο. Η Χρυσή Αυγή διχάζει την κοινωνία μας και την δηλητηριάζει. Και στην Γερμανία έχουμε το AFD, το πρώτο φασιστικό κόμμα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
«Βλέπω τα τελευταία χρόνια μια απολυταρχικοποίηση της Ευρώπης. Αυτό επιδιώκουν οι οικονομικές δυνάμεις. Πρέπει να μάθουμε από προηγούμενες επαναστάσεις. Χρειάζεται να κάνουμε …επανάσταση της τρυφερότητας. Διχως βία, γιατί με την βία δεν κερδίζει κανείς τίποτα. Εκεί που οι πολιτικοί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, υπάρχει η ποίηση. Η ποίηση είναι η αντίσταση» είπε ο Wecker. Ο καλλιτέχνης τραγούδησε το «Μauthausen Kantate» του Μίκη Θεοδωράκη για μια χαμένη αγάπη και μοιράστηκε με το κοινό ότι είχε την ευκαιρία να το παίξει στο σπίτι του Ελληνα μουσουργού. Ηταν μια μοναδική στιγμή που αγκάλιασε το κοινό συγκινημένο κλείνοντας την εκδήλωση.
Ο The Boy αργότερα ανέβηκε στη σκηνή, το χώρο κατέλαβαν οι νεότεροι φίλοι του φεστιβάλ και ο χώρος γέμισε με τις μουσικές του, τους στίχους του που είναι ποιήματα και Ελλάδα.
PHOTO: Stella Kalafati